Δευτέρα, Οκτωβρίου 09, 2006

Ο ληστής Ουάκ κι ο γεωργός Μπαρ



Μια φορά κι ένα καιρό ήταν δυο φίλοι, οι οποίοι ήταν τόσο αγαπημένοι που έκαναν τις κακές γλώσσες να στάζουν αρκετές πισωγλέντικες ιστορίες αφιερωμένες σ αυτούς. Πριν όμως γίνουν αχώριστοι μέχρι παρεξηγήσεως, υπήρξαν μισητοί εχθροί.

Ο ένας, ο ληστής Βήτα Ουάκ είχε βλέμμα και ορμή ερεθισμένου τίγρη και ήταν ο πιο σκοτεινός εφιάλτης κάθε πλούσιου διαβάτη. Είκοσι και πλέον ώρες τη μέρα τις πέρναγε καβάλα στο μαύρο του άλογο. Δεν αισθανόταν φόβο για χειμώνα, για πείνα, για εχθρό, γιατί ότι ήθελε το έπαιρνε με το καλό ή το κακό, χάρη στο ξακουστό του γιαταγάνι.

Ο άλλος, ο γεωργός Μι Μπαρ, είχε ανάστημα ψηλόσωμου πυγμαίου και φαρδιές πλάτες από το τσαπί, το σκάλισμα, το πότισμα της γης. Κάθε φορά που συναντούσε κάποιον αφέντη, έσκυβε το κεφάλι και έσταζε δουλικότητα. Φοβόταν μην του κλέψει ο καιρός τη σοδειά του, ο αφέντης τα απομεινάρια της κι ο λύκος τα λιγοστά του πρόβατά. Κι αυτοί οι φόβοι, τον είχαν στοιχειώσει. Να ‘ταν όμως μονάχα αυτοί;…

Ο γεωργός Μι Μπαρ φοβόταν πάνω απ όλα, μήπως ο ξακουστός ληστής Βήτα Ουάκ του κλέψει το βίος, ενώ ο Ουάκ απ την πλευρά του κατηγορούσε το γεωργό ως συκοφάντη, γιατί ποτέ δεν είχε κλέψει φτωχό άνθρωπο. Και η εχθρότητά τους αυτή φούσκωνε όσο πέρναγε ο καιρός όλο και περισσότερο, λες και κάποιο αόρατο πνεύμα της είχε βάλει μια χούφτα baking powder….

Μια ηλιόλουστη μέρα συνέβη όμως ένα γεγονός που τάραξε συθέμελα τις δυο φαμίλιες. Η κόρη του ληστή Ουάκ, γνωστό πιπινό-τσουλο της περιοχής, συνάντησε το γιο του Μπαρ στα λιβάδια κι αφού τον έριξε στα στάχυα με μια Γιαπωνέζικη λαβή, τον έγδυσε, ανέβηκε καβάλα του και γλέντησε μαζί του για ώρες. Κι από τότε, εκείνο το γλέντι απόκτησε περιοδικό χαρακτήρα και 2-3 φορές τη βδομάδα έβγαζαν τα μάτια τους πίσω απ τους θάμνους, στους αχυρώνες, στα πλυσταριά…

Το νέο μαθεύτηκε. Τα καπηλεία, οι ταβέρνες και τα πανδοχεία του κάμπου έκρυβαν με το σκούφο τους το στόμα με τα σκουληκιασμένα δόντια και γέλαγαν πίσω απ την πλάτη των δύο εχθρών.

Τι άλλο μπορούσαν να κάνουν, ληστής και γεωργός έπραξαν με τον παραδοσιακό τρόπο των αγροίκων. Πλάκωσαν τα παιδιά τους στις ανάποδες και τα κλείδωσαν σπίτι, για να κρατήσουν το ένα μακριά απ το άλλο. Κι από τότε οι δυο εχθροί ξετύλιξαν όλο τους το ταλέντο στην πουστιά, προσπαθώντας να σκάψει ο ένας το λάκκο του άλλου. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που τα κατάφεραν…

Ο γεωργός Μπαρ έχασε δεκάδες φορές σοδειά και ζώα από διαφόρων ειδών σκιές κι ο λήσταρχος Ουάκ έπεσε πολλές φορές σε ενέδρα μπατσόσκυλων. Όλα πήγαιναν απ το κακό στο χειρότερο, ώσπου μια μέρα ο λήσταρχος Ουάκ μπήκε στο δωμάτιο της κόρης του και διαπίστωσε ότι η κοιλιά της είχε φτάσει το μέγεθος του όρους των ελαίων. Εκείνο το πρόβλημα που έκρυβε στα σπλάχνα της η κόρη του, δεν ήταν όμως μόνο δικό του. Έπρεπε πάση θυσία να συναντήσει το μισητό εχθρό του.

Το ραντεβού δόθηκε στο πανδοχείο, «Η Καταραμένη Συκιά», εκεί που σύχναζαν, ληστές, δολοφόνοι, φτηνές πόρνες και ξεπεσμένοι αυλικοί.

Στις έντεκα κι ένα λεπτό μπήκε ο ληστής Ουάκ. Έκανε πίσω την κόκκινη μπέρτα του, ακούμπησε το κοφτερό του γιαταγάνι πάνω στην μεγάλη τάβλα και παρήγγειλε μια νταμιτζάνα απ το καλύτερο κόκκινο κρασί.
Στις έντεκα και δύο λεπτά μπήκε ο γεωργός Μπαρ. Τίναξε την κάπα του απ τ’ άχυρο και τις τσοπάνικες μυρωδιές, έκατσε αντίκρυ στο ληστή Ουάκ, ακούμπησε το τσαπί του στην ίδια τάβλα και ζήτησε να του φέρουν μια κούπα, για να μοιραστεί το κρασί του.
Στις έντεκα και τρία λεπτά μπήκε ένα ξένος που μύριζε ξεροψημένη δάφνη και φορούσε μια μαύρη κάπα που τον σκέπαζε ολόκληρο. Με τη βοήθεια ενός ραβδιού για τυφλούς και σκουντουφλώντας μια στο πρησμένο μπούστο κάποιας κοκκινομάλλας πόρνης και μια στο ξεφούσκωτο μπούστο της ταβερνιάρισσας, πλησίασε κι έκατσε μαζί με το ληστή Ουάκ και το γεωργό Μπαρ.

Συνεχίζεται…

ΥΓ. Πίνακας του Σαγκάλ.

33 σχόλια:

  1. Ανώνυμος12:24 μ.μ.

    μύριζε ξεροψημένη δάφνη;
    handfull of baking powder;

    χαχα


    PS. το ληστή τον ξέρω....για πάμε παρακάτω λοιπόν... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από που έσκασε αυτό; Για συνέχα και γρήγορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τι πάθατε όλοι με τα σήριαλ; και μετά και μετά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μμμμμ
    πολύ ενδιαφέρον...ποιον θα πάρει μαζί του ο μαυροφορεμένος κύριος

    περιμένοντας να πάει 11 και μισή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ SpecialK
    Υπομονή, υπομονή… Θα πάρει λίγη ώρα να ξεροψηθεί η δάφνη στους πυρακτωμένες νευρώνες μου… ή μήπως θαρρείς ότι είναι «της ώρας»;

    @the motorcycle boy
    To part1 είχε αρκετά εξωτερικά γυρίσματα, το part του είναι εξολοκλήρου γυρισμένο σε στούντιο. Coming soon… Τι ναι για σένα να ξαναπεταχτείς σε κανά δυο μέρες με τη μηχανάρα σου. Μια τζούρα δρόμος…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Bitch girl
    Το έκανα γιατί δεν το χα ξανακάνει… Μια εμπειρία είναι κι αυτή. Επαναλαμβάνω lλοιπόν το ίδιο που είπα και στον SpecialK. “Υπομονή, υπομονή… Θα πάρει λίγη ώρα να ξεροψηθεί η δάφνη στους πυρακτωμένες νευρώνες μου… ή μήπως θαρρείς ότι είναι «της ώρας»;”

    @ Candyblue
    Λες εσύ τώρα ε; Κι αν δεν σκοπεύει να πάρει τίποτα αλλά αντίθετα έχει να παραδώσει κάτι φτιαγμένο από αέρα και κάτι άλλο φτιαγμένο από μάυρο μέταλλο… Λέω εγώ τώρα….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ελκυστικό πανδοχείο.
    Και οι θαμώνες του εξαίσιοι.
    Μυστήριο ο ξένος...

    Ή μήπως τον "βλέπω" ήδη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος1:44 μ.μ.

    emena de me noiazei katholou ti tha ginei parakatw....tsssss :P

    ..........psemata lew!

    EEEEELLLaaaaa......
    theloume th synexeia...

    afou gi'ayto to kaneis atime barouak...sou aresoun ta nazia kai ta parakalia katavathos...

    tamaraaaaaaaaa........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος1:54 μ.μ.

    μπα νόμιζα ότι είναι μαγειρεμένο ήδη στους νευρώνες σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @καπετανισσα
    To πρόσωπο του ξένου σκεπάζεται από την ολόμαλλη κάπα του…

    @Tamara de lempicka
    Τρομάρα σου Tamara… φως που κοχλάζει από σκοτεινό πηγάδι…

    @specialK
    Αν το θέλεις μισοψημένο, άπλωσε το εικονικό σου χέρι και πόρτο μόνος σου. Πρόσεξε όμως μην ξεροψηθείς…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος2:46 μ.μ.

    γιατι καλε τρομαρα μου ? επειδη οταν εχω κεφια μου αρεσει να πειραζω τον κοσμο?
    Εσυ τρομαρα σου και να προσεχεις...που γυρνας σε σκοτεινα πηγαδια και υποπτα πανδοχεια με περιεργα ονοματα....
    Ακου.. "η καταραμενη συκια" !!!?
    ;P

    Tammmmmaraaaaa...
    (kai oxi tromara....)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος3:20 μ.μ.

    mail δεν κοιτάς προφανώς ε;......

    καλά καλά κάνω υπομονή.....δε θέλω άλλα εγκαύματα...φτάνει :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Tamara de lempicka
    Και ‘γω σε πειράζω φως που κοχλάζει…
    Γι αυτό και σου αφιερώνω το «Τρομερό» της Τάμτα, οκ Tamara;

    @special K
    Τώρα τι να πο/η; Θα σου εξηγήσω, θα σου εξηγήσω…
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μα τι σύμπνοια είναι αυτή σήμερα!
    Σαν πολύ στα παραμύθια το ρίξαμε μου φαίνεται :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος7:33 μ.μ.

    Κατ αρχήν εύγε για τον πίνακα.
    Με πΛοβΡημάτισες όμως...
    Το γιαταγάνι χρησιμοποιείται ως φαλλικό σύμβολο;
    Ο Μι μπαρ είναι το alter ego του Σαντσο Πάντσα;

    παρ' όλα αυτά έκτακτος φίλε μου.
    Αναμένουμε εναγωνίως το 2

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. "Ο ληστής Ουάκ κι ο Γιώργος Μπαρ":
    Θα αποκαλύψεις έτσι το μυστικό πίσω από το nick σου, Vita Mi Baruak?
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @nosyparker
    Πράγματι έχεις δίκιο. Εσύ έγραψες παραμύθι για τον έρωτα κι εγώ για το παράγωγό του…

    @Dr Uqbar
    To γιαταγάνι δεν είναι φαλλικό σύμβολο, αλλά υποκατάστατο μάχης, με άλλα λόγια το μακρύτερο δόντι της τίγρης. Και η τίγρης το μοναδικό ζώο που επιτίθεται στον ελέφαντα. Κι αυτός που λέει όλες αυτές τις μπουρδίτσες έχει γεννηθεί τη χρονιά του Δράκου. Ελπίζω να σε μπέρδεψα αρκετά Dr…

    @mantalena
    Μπα… μια απλή προσπάθεια να σπάσω τον κωδικό Νταβίτσια, (πως μου ξέφυγε αυτό, εγώ μαι παιδί για σπίτι), να σπάω τον κώδικα του DNA ήθελα να ‘πώ…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Xμμμμ..με κράτησε πολύ.(Μην πεις από τα μαλλιά θα με συγχίσεις!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ sorry girl
    Σιγά μην μπω στον πειρασμό να συγχύσω κάποια που κρύβει στιλέτο στη μπότα της…
    Καλημέρα σας πολυχρονεμένη, ωραιοτάτη, πανεξυπνάτη κι άλλα πολλά αυτοσχέδια γλυψ, γλυψ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Έτσι- έτσι..
    τώρα αν μου στείλετε και λουλούδια θα με κατευνάσετε πλήρως!Ειδικά σήμερα που έχω κάτι νεύρα, μα κάτι νεύρα!
    ουφ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @ sorry_girl
    Δεν θα επιχειρούσα ποτέ να σας κατευνάσω πλήρως, αφού η «αιματοβαμμένη» εγρήγορση είναι μέσα στη γοητευτική σας φύση…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Άντε λέμε! Περιμένουμε τη συνέχεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Μου αρεσει η ιστορία..και μετά? και μετά? Βάλανε τον τυφλό διαιτητή?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ nosyparker
    Μπορεί να είναι προτηγανισμένο αλλά το ζεσταματάκι του θέλει. Τώρα δεν προλαβαίνω. Αύριο πρωί θα το postarw…

    @marina
    Όχι δεν πρόκειται να βάλουν αγώνα μπράντεφερ. Η συνέχεια είναι μαθήτρια του Ντέβιτ Κόπερφιλντ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Με γέμισες εικόνες.

    Μπράβο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @ sigmataf

    Και συ με γέμισες δύνμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Εμένα μου αρέσει μια φρασούλα και αυτή θα κρατήσω!

    "...είχε βλέμμα και ορμή ερεθισμένου τίγρη..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @ mortaki
    Παρακαλώ περάστε απ το ταμείο... Για εσάς μόνο 30 Αργύρια, με δώρο ένα πλαστικό γιαταγάνι πιστή απομίμηση εκείνου που έχει Ουάκ...

    Σας παρακαλώ όμως να μην ρωτήσετε: "γιατί 30 Αργύρια;" Σκόντο στην τιμή δεν κάνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ante pes to parakatw!
    ante perimenw!
    anteeeeeeeeee!
    selw paramuthiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

    :)

    *****

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @ bereniki

    -Μια συνέχεια στο 31 και γρήγορα, παρακαλώ...
    -Έφτασεεεεε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ανώνυμος10:50 π.μ.

    tik............... tak.........tik....... tak...tik..tak!

    tam tam tamara

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Κλικ(εικονικό)-Κλαπ(πραγματικό), κλικ-κλαπ, κλικ-κλαπ, κλικ-κλαπ, κλικ-κλαπ...

    Καλως ήρθατε στο σανίδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή