Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2008

The Beat Generation



Μια γενιά εκστασιασμένων λογοτεχνών και φωτισμένων χίπστερς

Ένα μανιτάρι γεννιέται κάτω από τη σκιά ενός B 52, ένα πυρηνικό μανιτάρι που αντί για μητρικό γάλα τρέφεται με χιλιάδες αθώες ψυχές. Μετά ακολουθεί ο μακαρθισμός, η κουλτούρα της υπερκατανάλωσης, το BepBop, η Κορέα στο απέναντι χαράκωμα με το American Dream.
Σε αυτό το κοινωνιολογικό πλαίσιο κάποιοι νεαροί λογοτέχνες, με μπροστάρηδες τους Τζακ Κέρουακ, Άλλεν Γκίνσπεργκ, Τζον Κλέλον Χολμς, Λούσιεν Κάρ, Γουίλιαμ Μπάρουζ και άλλους λιγότερο γνωστούς σχημάτισαν έναν λογοτεχνικό κύκλο άλλης κοπής.
Ένα λογοτεχνικό κύκλο που μισήθηκε και λατρεύτηκε όσο κανένας άλλος. Γιατί παρότι ξεκίνησε από το πανεπιστήμιο του Columbia, ήταν ένα και το αυτό με τους κύκλους των κακόφημων στενών, των απαγορευμένων ουσιών και εγκληματικών πειραμάτων.
«Στα τέλη της δεκαετίας του ’40 μια γενιά φωτισμένων χιπστερς, ξεπροβάλουν ξαφνικά κι αλωνίζουν πάνω-κάτω την Αμερική, γεμάτοι σοβαρότητα και περιέργεια, αλητεύοντας και κάνοντας ωτοστόπ... ένα όραμα φτιαγμένο από τον απόηχο της λέξης μπητ, μας λέξης που σημαίνει τσακισμένος, βαρεμένος, γεμάτος από μια έντονη πεποίθηση», γράφει ο Τζακ Κέρουακ αναφερόμενος στη φιλοσοφία της μπητ γενιάς.
Ήταν εκείνοι, οι εραστές της λογοτεχνίας, που ξενύχτησαν ολόκληρα εικοσιτετράωρα, διαβάζοντας πεζά, ποιήματα, ακούγοντας δίσκους jazz μουσικής στη διαπασών. Ήταν εκείνοι που σύχναζαν στα μαύρα στέκια, παρακουλουθώντας εκστασιασμένοι τον Τσάρλι Πάρκερ, γνωστό και ως “bird” να απογειώνεται φτερουγίζοντας χάρη του σαξόφωνού του. Ήταν εκείνοι που έκρυβαν τα βιβλία ποίησης στην τσέπη του σακακιού τους, όταν έψαχναν στα σκοτεινά για ουσίες που θα τους βοηθούσαν να πειραματιστούν με τις αισθήσεις τους.

Τα κλειδιά της θύρας

Παρότι ο λογοτεχνικός τους κύκλος γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 40, το φαινόμενο Beat παρέμενε σκονισμένο, άγνωστο και μόνο στη λογοτεχνική γωνιά. Περίπου εφτά χρόνια πήρε στον Τζακ Κέρουακ να βρει εκδότη για την ναυαρχίδα της Μπητ λογοτεχνίας, το περίφημο Στο Δρόμο, αλλά όταν τελικά εκδόθηκε το βιβλίο-ταξίδι του όμορφου Τζακ, ένα δεύτερο πυρηνικό μανιτάρι γεννήθηκε στην καρδιά της Αμερικής. Μια τεράστια λογοτεχνική πυρηνική έκρηξη συνέβη που το οστικό της κύμα δεν άφησε τίποτα στο διάβα της. Σίγουρα ο πρώτος σημαντικός λίθος είχε μπει στις 13 Οκτωβρίου του 1955 όταν ο Άλεν Γκίσπεργκ διάβασε τύφλα στο μεθύσι, ανάμεσα σε επευφημίες και ζητωκραυγές το περίφημο ουρλιαχτό: «Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου χαλασμένα απ΄ την τρέλα, λιμασμένα, υστερικά γυμνά να σέρνονται μες απ' τους νέγρικους δρόμους την αυγή γυρεύοντας μια φλογισμένη δόση[...]»
Σίγουρα η έκδοση του περίφημου Στο δρόμο και η απαγγελία του Ουρλιαχτού στην Έκτη Γκαλερί ήταν γεγονότα σταθμός, τόσο για τους Κέρουακ και Γκίνσπεργκ, όσο και για την Beat Generation. Όσον αφορά τον γκουρού της «οργάνωσης», το γέρο Μπάροουζ, ποίο ήταν εκείνο το γεγονός που στιγμάτισε την παρουσία του; Μα φυσικά το παιχνίδι τύπου Γουλιέλμος Τέλος, που έστησε μια ωραία βραδιά με την γυναίκα του. Προσπαθώντας να πυροβολήσει με το αγαπημένο του περίστροφο ένα μήλο που είχε τοποθετήσει στο κεφάλι της, αστόχησε και τίναξε τα μυαλά της στον αέρα. Όπως έχει δηλώσει ο Μπάροουζ, το ατυχές αυτό γεγονός τον οδήγησε στην οριστική απόφαση να γίνει συγγραφέας.



Η εξέλιξη του φαινομένου
H Beat Generation δεν ήταν μια ομοιογενής λογοτεχνική ομάδα. Ήταν περισσότερο ένα κοινωνιολογικό φαινόμενο, παρά ένα λογοτεχνικό ρεύμα. Ο ρεαλισμός του Κέρουακ απέχει έτη φωτός από τον απόλυτο λογοτεχνικό πειραματισμό του Μπάροουζ, ο οποίος αν και πρωτοξεκίνησε σε ρεαλιστικούς αφηγηματικούς δρόμους, με το απόλυτο cult λογοτέχνημα junky, στη συνέχεια θες τα πολλά ναρκωτικά, θες οι κακές παρέες, το γύρισε αλλιώς.
Το κοινό χαρακτηριστικό όλων, ήταν η συντονισμένη αντίδραση στην κουλτούρα της υπερκατανάλωσης, της τηλεόρασης και του καναπέ. Ήταν ο προάγγελος γι αυτό που θα ακολουθούσε τη δεκαετία του 60. Δεν είναι τυχαίο πως σταδιακά αυτή τους είδους η «λοξή κουλτούρα» άρχισε να φεύγει από το περιθώριο και να περνά στην εμπορική μουσική και τον κινηματογράφο. Φράσεις σύμβολα της μπητ γενιάς «crazy», «hungup», «hass» τις έμαθε και τις αποδέχθηκε όλος ο κόσμος. Ακόμα και το ντύσιμο των μπητ πέρασε αυτούσιο στο Rock n Roll και τον κινηματογράφο, μέσω του Έλβις (οι μεγάλες φαβορίτες) και του Μάρλον Μπράντο(το κοντομάνικο μπλουζάκι) Αλλά και το λοξό , αργόσυρτο περπάτημα του Τζεημς Ντιν, δεν ήταν άραγε δάνειο από μια περιθωριακή γενιά που δικαιωνόταν;
Φυσικά το φαινόμενο δεν σταμάτησε εκεί. Αν αναλογιστούμε ότι ο Τζακ Κέρουακ ήταν ο αγαπημένος συγγραφέας τόσο του Τζον Λένον, όσο και του Τζιμ Μόρισον, τότε μπορούμε να κατανοήσουμε πως έμμεσα, η Beat Generation επηρέασε γενιές και γενιές, φτάνοντας μέχρι και τις μέρες μας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Beatles, γράφονται με beat, όπως η γενιά, και όχι όπως το σκαθάρι (beet-le).
Είναι βέβαιο ότι η εναλλακτική κουλτούρα που γεννήθηκε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ταξίδεψε μέχρι σε εμάς με αμέτρητους αγγελιοφόρους. Κι o πιο ασήμαντος από όλους αυτούς, σκέφτεται αυτή τη στιγμή: «Αρκετά!», παρατάει το πληκτρολόγιο και σηκώνεται απ την καρέκλα του, κατευθυνόμενος στην κοντινότερη κάβα για να ζητήσει από την σπιρτόζα πωλήτρια ένα μπουκάλι ουίσκι...



Vita Mi Barouak

Πέμπτη, Νοεμβρίου 20, 2008

20 Νοέμβρη : Όλα τα μπλόγκς για τις Φυλακές

















20 Νοέμβρη : Όλα τα μπλόγκς για τις Φυλακές

Όχι στο Όνομά μας


Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.

Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08


Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”

- Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08


Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.


Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.


Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.


Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.


Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

kratoumenoi.wordpress.com


Τρίτη, Νοεμβρίου 18, 2008

Ένας κύκλος κλείνει «ή»...

Την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου στις 7:00 μ.μ., θα γίνει παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Αλέξη Δάρα με τίτλο «ή» και προβολή των βιντεοποιημάτων που έχουν βασιστεί σε ποιήματά του. Την εκδήλωση οργανώνουν η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, οι εκδόσεις “Ίδμων” και το λογοτεχνικό περιοδικό “Ίαμβος”.
Κλείνει λοιπόν έτσι ένας μεγάλος κύκλος εκδηλώσεων που άνοιξε πέρυσι (Booze, Bios, Πινακοθήκη Σύρου, φεστιβάλ Συνασπισμού, Nosotros, Εν Αθήναις, Ορίζοντας, Dasein, Κέντρο Νέων Ρεθύμνου κ.ά.) ο οποίος όλο και κάτι προσέφερε στα ανήσυχα πνεύματα της εποχής.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, Γενναδίου 8 και Ακαδημίας, στον 7ο όροφο. Η οδός Γενναδίου βρίσκεται ακριβώς πίσω από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, στην Ακαδημίας, είναι δηλαδή η συνέχεια της οδού Ζωοδόχου Πηγής.
Θα χαιρετίσει η πρόεδρος της Εταιρίας, Ελευθερία Αναγνωστάκη-Τζαβάρα.
Για το βιβλίο θα μιλήσει ο δημοσιογράφος Γιώργος Γιανναράκος.
Προλογίζουν οι ποιητές, Νίκος Δεληγιάννης, Νίκος Δανιήλ.
Θα προβληθούν 10 video-δημιουργίες βασισμένες σε ποιήματα της συλλογής.
Ακόμα, θα προβληθεί για πρώτη φορά το βιντεοποίημα «Καϊάφας» (βασισμένο στο ομώνυμο ποίημα του Αλέξη Δάρα), το οποίο είναι το τελευταίο δημιούργημα του Al Barouak και των συνεργατών του.

Vita Mi Barouak

Δευτέρα, Νοεμβρίου 17, 2008

Γράμμα στους νεκρούς του Πολυτεχνείου


Είπαν πως ξεπούλησαν τον αγώνα σας.
Και οι φίλοι σας δάκρυσαν, ενώ άφηναν σημειώματα και κόκκινα γαρύφαλλα στα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
Είπαν πως εσείς δεν θέλατε να φέρετε πίσω τον Καραμανλή,
αλλά στόχο σας είχατε βάλει έναν Άλλο Κόσμο...
Κι είδατε, από εκεί ψηλά, πολλούς να αλλάζουν μετερίζι,
να σκύβουν το κεφάλι στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ,
να μην νοιάζονται για Ψωμί, Παιδεία.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ των πολλών να τους αφήνει αδιάφορους,
μονάχα για την τσέπη τους να ιδρώνει το μέτωπό τους.
Σύντροφοι,
Χτες που κατέβαινα τη Στουρνάνη, είδα το Πολυτεχνείο γεμάτο από παιδιά αγέννητα το 73.
Φέτος πήγα σε πορείες με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Έμαθα για εκατοντάδες εξεγέρσεις πεινασμένων σε διάφορες γωνιές του πλανήτη.
Είδα τον Καπιταλισμό να αυτοτραυματίζεται.
Τη Μεγάλη Κρίση να πλησιάζει.
Εκείνη που θα μας οδηγήσει στον επαναπροσδιορισμό.
Και θα φέρει την Κάθαρση.
Όλα αυτά με κάνουν να χαμογελώ.

Σύντροφοι,
Το αίμα σας έγινε λίπασμα.
Κι από παντού, ξεπηδάνε σπινθήρες αντίστασης.
Το όραμα σας, που κάποιοι θέλησαν να θάψουν στο χώμα, κλέβοντάς σας την πνοή
35 χρόνια μετά παραμένει ζωντανό,
και μέρα με τη μέρα απλώνεται, ισχυροποιείται, θεριεύει.
Γιατί το αίμα σας
που είναι ακόμα στη μνήμη μας νωπό
έχει μετουσιωθεί εδώ και καιρό
στο ΚΟΚΚΙΝΟ της παντιέρας
που ανεμίζει στις καρδιές μας.

Σύντροφοι,
Αισθάνομαι το χαμόγελο να ανατέλλει στα χείλη σας...


Vita Mi Barouak



Δευτέρα, Νοεμβρίου 10, 2008

Η ταινία μας για το 48hoursproject: "9"



Αυτό είναι το ταινιάκι που φτιάξαμε για το 48hours project.
Μέσα σε 48 ώρες σενάριο, γυρίσματα, μοντάζ, μουσική, τα πάντα!
Δυστυχώς μας πήρε 50 ώρες, οπότε βγήκαμε εκπρόθεσμοι...
Ήταν πρώτη μας φορά και δεν καταφέραμε να υπολογίσουμε σωστά το χρόνο.

Το θέμα που μας κληρώθηκε ήταν αστυνομικό, ενώ τα σεναριακά στοιχεία που έπρεπε να εντάξουμε ήταν :
Ο χαρακτήρας courier, η φράση «σε ευχαριστώ πολύ, σου είμαι ευγνώμον» κι ένα σαπούνι.
Με τη βοήθεια και των άλλων παιδιών νομίζω ότι εντάχτηκαν αρμονικά.
Το σενάριο, 5 σελίδες, μου πήρε 1 ώρα και 15 λεπτά... προσωπικό ρεκόρ!
Αν δεν μας ξέφευγαν κάποιες σεναριακές λεπτομέρειες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο, καθώς θεωρώ ότι θα στήριζαν και θα έκαναν κατανοητή την ανατροπή πολύ πιο καθαρά...

Πρέπει να κατανοήσετε βέβαια ότι γινόταν της πουτ... το κάγκελο από την πίεση χρόνου, οπότε τα λαθάκια ήταν αναπόφευκτα.
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά!

Δεν ξέρω ποιον να πρωτογλύψω... Ήσασταν όλοι υπέροχοι!

ΥΓ. Ο Al Βarouak έδωσε ρέστα, τόσο ως μπάτσος, όσο και ως «βασικός συνένοχος» στην οργάνωση του όλου εγχειρήματος...

Vita Mi Barouak

Δευτέρα, Νοεμβρίου 03, 2008

Αιτήματα γυναικών κρατουμένων στον Ελαιώνα Θηβών

Με αφορμή τις τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης εντός του καταστήματος αλλά και της αντιμετώπισής μας από το σύνολο των υπηρεσιών του Υπ. Δικαιοσύνης, πιο συγκεκριμένα:

  1. Ανύπαρκτη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
  2. Λιγοστά, έως ανύπαρκτα υλικά καθαριότητας (χωρίς δικαίωμα προσωπικής αγοράς).
  3. Ανύπαρκτοι κανόνες υγιεινής (έλλειψη ζεστού νερού).
  4. Ανύπαρκτη κοινωνική υπηρεσία και πρόνοια.
  5. Απαράδεκτη τροφοδοσία λόγω έλλειψης υλικών.
  6. Άγνωστη λέξη η παροχή ειδών πρώτης ανάγκης.
  7. Ρατσιστική αντιμετώπιση των κρατουμένων σε θέματα αδειών και αναστολών.
  8. Άνιση αντιμετώπιση υπολογισμού ποινών για την αναστολή ανάλογα με τα αδικήματα (2/5, 3/5, κ.λπ.).
  9. Η μεγάλη αργοπορία στον προσδιορισμό της εκδίκασης των αδικημάτων και ειδικότερα στην εκδίκαση των εφετείων.
  10. Η ιδιαίτερη σκληρότητα των ανθρώπων που μας δικάζουν, παρά τις επανειλημμένες συστάσεις που τους έχουν γίνει.
  11. Η ανύπαρκτη δεύτερη ευκαιρία που όλοι περιμένουμε και που πολλοί από μας δικαιούνται, αλλά ποτέ δε μας δίνεται.

Αποφασίσαμε να απέχουμε από το συσσίτιο της φυλακής από τις 03/11/2008 έως ότου ληφθούν ανάλογα μέτρα για την αντιμετώπιση των παραπάνω.

Ελπίζουμε στην κατανόηση σας