Δευτέρα, Οκτωβρίου 20, 2008

Βραδιά αφιέρωμα στους BΕΑΤΝΙΚ*



Προβολές, ομιλίες, bebop, απαγγελίες, αυτοσχεδιασμοί, happenings και πολύ αλκοόλ…
H καλλιτεχνική ομάδα BAROUAK
και η εταιρία παραγωγής GUERRILLA CINEMATOGRAPHY
διοργανώνουν βραδιά αφιέρωμα στους Beat, την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου, από τις 19:00 και μέχρι αργά το βράδυ, στο χώρο της εταιρίας (Νεμέας 8, κοντά στη στάση Αττική του Μετρό)

19:00 – 21:00 : Προβολές
Pull my Daisy (1959) Robert Frank & Alfred LeslieHallelujah,
the Hills (1963) Adolfas MekasKerouac,
the Movie (1985) John Antonelli,
Cut-ups (1967) Anthony Balch

21:00 – 22:30 : Ομιλία – Απαγγελίες
Ομιλία του ποιητή Γιάννη Λειβαδά
Απαγγέλλουν: Αλέξης Δάρας (ποιητής), Βαγγέλης Μπέκας (Barouak), Βασίλης Κυριάκης (Barouak)
Αυτοσχεδιασμοί συνοδεία τρομπέτας και άλλα happenings

22:30 - ... : Music selection: Άγγελος Αλέτρας
Thelonious Monk, Charles Mingus, Charlie Parker, Miles Davis, John Coltrane, Max Roach και πολλοί άλλοι

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ


*the distortion of the beat generation into a media stereotype

-------------------------------------------------------------

Ο Γιάννης Λειβαδάς γεννήθηκε το 1969 στην Καλαμάτα. Είναι ποιητής της σύγχρονης avant garde. Μεταφράσεις: Η Μπιτ Ποίηση (εκδ. της Λίμνης 1995), Λ. Φερλινγκέττι - Εικόνες του Φευγάτου Κόσμου (εκδ. της Λίμνης 1995), Σειρά φυλλαδίων ποίησης: Ginsberg, Lamantia, Olson, Corso, Hirschman, Duncan, Levertov, Pound, Bunting, Norse, Wei (Άκρον 2000), Ann Charters - Τζακ Κέρουακ [Βιογραφία] (Printa 2002), Ανθολογία Μπιτ Ποίησης (Ροές 2003),, Τζακ Κέρουακ – Γραφές της αιωνιότητας (Απόπειρα 2006), Τζακ Κέρουακ – Ο γυρισμός του ταξιδευτή (Απόπειρα 2007), Άλλεν Γκίνσμπεργκ - Ουρλιαχτό [δίγλωσση έκδοση] (Ηριδανός 2007), Τζακ Κέρουακ – Ποιήματα (Ηριδανός 2007), κ.α.



Πέμπτη, Οκτωβρίου 16, 2008

Επιστολή των Αφγανών Προσφύγων στην Πάτρα

Τα σπίτια μας είναι φτιαγμένα από χαρτόνι

Ίσως αυτό το κείμενο δε θα έχει καμία επιρροή στους Έλληνες, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, ίσως δεν έχει νόημα γι'αυτούς.

Γιατί είμαστε πρόσφυγες; Υποφέρουμε από 30 χρόνια πολέμων στο Αφγανιστάν. Αγανακτήσαμε απ'τον πόλεμο και τη βία. Γι'αυτό βρισκόμαστε στις πύλες της Ευρώπης αναζητώντας άσυλο.

Αν εμείς, οι οικογένειές μας, τα μικρά παιδιά μας, οι φίλοι μας δεν είχαμε υποστεί τη βία, τον πόλεμο και την τρομοκρατία (τις βόμβες και τις ρουκέτες) στη χώρα μας, δε θα είχαμε καταφύγει σαν πρόσφυγες σε καμία χώρα και δε θα ήταν αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό που βλέπουν όλοι σε εμάς, του πρόσφυγα.

Ζούμε σε παραπήγματα φτιαγμένα από χαρτόνι και πλαστικό, κάτω από τον ήλιο και την ανυπόφορη ζέστη, δεν έχουμε νερό και τροφή, ούτε ηλεκτρικό και τα βασικά αγαθά για τη ζωή. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος αλλά η αστυνομία, το λιμενικό, κάποιοι Έλληνες που ζουν γύρω απ'τον καταυλισμό μάς αντιμετωπίζουν σαν να μην είμαστε ανθρώπινα πλάσματα.

Απ'τους ήχους των όπλων και των εκρήξεων, από τα κατεστραμμένα και καμμένα σπίτια έχουμε μαύρες αναμνήσεις. Όπου κι αν πήγαμε, αντί για τη βοήθεια που αναζητούσαμε βρήκαμε τιμωρία. Ζητήσαμε από την ελληνική κυβέρνηση και την ευρωπαϊκή ένωση, μια καλή μεταχείριση σχετικά με τη ζωή. Δεν είμαστε ευτυχισμένοι με τη ζωή και τα προβλήματα που έχουμε στην Πάτρα.

Δεν είμαστε εγκληματίες, μη μας κατηγορείτε και μη μας φέρεστε σαν εγκληματίες.

Δραπετεύσαμε από το Αφγανιστάν εξαιτίας του πολέμου, της βίας, της αδικίας και της ανασφάλειας. Διασχίζουμε χιλιάδες μίλια κάτω από αμέτρητους κινδύνους για να βρούμε καλύτερη ζωή, ελευθερία και δημοκρατία αλλά δε βρήκαμε τίποτα εδώ.

Πού είναι εκείνος ο Μεσσίας που μιλούσε για δικαιοσύνη, ελευθερία; Υπάρχει κανείς που να ακούει τη φωνή μας;

Είμαστε ήδη φυλακισμένοι στον καταυλισμό μας και ακόμα κι αυτόν θέλουνε να τον καταστρέψουν. Κάθε φορά που βλέπουμε τους τραυματισμένους αδερφούς μας, με σπασμένα χέρια, σπασμένα κεφάλια, σπασμένες καρδιές τότε κι η ψυχή σπάει, σκοτεινιάζει -ψυχορραγούμε.

Σεπτέμβρης 2008


ΑΦΓΑΝΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΠΑΤΡΑΣ

-------------------------------------------------------------------
Η επιστολή έφτασε σε μας, μέσα από το group του Αντιρατσιστικού φεστιβάλ στο face book.
Οφείλουμε να σεβόμαστε και να στεκόμαστε στους πρόσφυγες...
Τουλάχιστον όσοι από εμάς δεν είναι φτιαγμένοι μόνο από λογικούς ειρμούς και βίδες.

Πέμπτη, Οκτωβρίου 09, 2008

Η ζωηρή εφηβεία μιας σύγχρονης τέχνης

Όταν η ποίηση ερωτοτροπεί με τα ψηφιά, τις νότες, τις κινούμενες εικόνες και ομάδες καλλιτεχνών αναδεύουν το ψηφιακό καζάνι των σύγχρονων τεχνών, τότε το προσφερόμενο έδεσμα ονομάζεται Βιντεοποίηση.
H Βιντεοποίηση είναι η σύνθεση τριών διαφορετικών καλλιτεχνικών συνιστωσών(όρος που είναι άλλωστε και της μόδας): του ποιήματος, της μουσικής και της βιντεοτέχνης. Η συνισταμένη τους αποτελεί κάτι νέο, ένα αυτόνομο έργο τέχνης. Σύμφωνα με τον Αλέξη Δάρα ιδρυτικό μέλος της ομώνυμης ομάδας Βιντεοποίηση, που δραστηριοποιείται στην Αθήνα: «Η Βιντεοποίηση έχει σα βάση το κείμενο κάποιου ποιήματος. Η οπτικοποίηση και μουσικοποίηση του, το μεταμορφώνουν σε καινούργιο έργο. Η Βιντεοποίηση είναι και ποίηση και video-art. H έμπνευση και οι αναζητήσεις του καλλιτέχνη δημιουργούν ένα νέο έργο τέχνης, όπως κάνει νοερά και ο κάθε αναγνώστης του ποιήματος.»
Για κάποιους άλλους δεν είναι παρά ένας τομέας της βιντεοτέχνης, που τείνει να αυτονομηθεί, ενώ αρκετοί είναι εκείνοι που παρατηρούν τη σύγχρονη αυτή τέχνη, με «ακαδημαϊκή υπεροψία» κάτω από τα «παλιομοδίτικα ματογυάλια τους».

Ταξιδεύοντας πίσω στο χρόνο
Σύμφωνα με τον ιστορικό κινηματογράφου, ποιητή και μέλος της ομώνυμης ομάδας, Αντρέα Παγουλάτο, η Βιντεοποίηση αντλεί πολλά στοιχεία από τις πρωτοπορίες του εικοστού αιώνα, τόσο της ποίηση, όσο και του κινηματογράφο. Οι επιρροές ξεκινούν από τους ποιητικούς και κινηματογραφικούς πειραματισμούς του 20 και του 30, τον πειραματικό κινηματογράφου και την βιντεοτέχνη του 60, το underground.
Σύμφωνα με τον Αντρέα Παγουλάτο, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε πρόδρομο της Βιντεοποίησης τον Πορτογάλο ποιητή Μelo e Castro, οποίος, στα μέσα της δεκαετίας του 60, χάράξε πάνω στη μαγνητική μπάντα του βίντεο το κείμενό του ποιήματός του. Βέβαια όπως υποστηρίχτηκε από τους ειδικούς πολλά χρόνια αργότερα, εκείνο το έργο τέχνης δεν ήταν ακριβώς Βιντεοποίηση αλλά animation. Πάντως, όταν προβλήθηκε για πρώτη φορά σε ένα πορτογαλικό τηλεοπτικό μαγκαζίνο προκάλεσε τόσο ισχυρό σοκ, που οδήγησε τους υπεύθυνους της εκπομπής να το καταστρέψουν, ζηλεύοντας τη δόξα των ιερεξεταστών που έριχναν στην πυρά απαγορευμένα εγχειρίδια και όχι μόνο...
Ουσιαστικά, η Βιντεοποίηση στην αυθεντικής της μορφή, έκανε τα πρώτα δειλά βήματά της, στα μέσα της δεκαετίας του 80, με λίγους αλλά σημαντικούς εκπροσώπους, όπως τον Ιταλό Έντζο Μιναρέλι και τον καναδό Τομ Κόνβες, στον οποίο πραγματοποιήθηκε αφιέρωμα στο πρώτο παγκοσμίως φεστιβάλ Βιντεοποίησης που έλαβε χώρα το 1999, στο Βανκούβερ του Καναδά.
Η Βιντεοποίηση αναπτύχθηκε κυρίως κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 90, παράλληλα με την εξέλιξη της Ψηφιακής Επανάστασης, καθώς βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τις νέες τεχνολογίες. Στις μέρες μας βιώνει την πιο δημιουργική της φάση σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το πρώτο στην Ελλάδα βιντεοποίημα δημιουργήθηκε το 1990, έπειτα από την συνεργασία του γνωστού βιντεοδημιουργού Μάνθου Σαντοριναίου (αφιέρωμα στον καλλιτέχνη έγινε φέτος στην Καλαμάτα, στο σημαντικό φεστιβάλ βιντεοτέχνης Μηδέν) με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο, βασισμένο πάνω στο ποίημα του τελευταίου Τερατογονία.
Επίσης, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η Βιντεοποίηση είναι πολύ νέα τέχνη (χαριτολογώντας μπορούμε να πούμε ότι ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει την εφηβική της ηλικία) γι αυτό και δεν υπάρχει κάποια σχετική καταγραφή, μελέτη ή βιβλίο, τουλάχιστον όσον αφορά τη χώρα μας. Η πρώτη εμπεριστατωμένη παρουσίαση έγινε τον περασμένο Ιούνιο στο 28ο συμπόσιο ποίησης από τον Αντρέα Παγουλάτο.

Το 1ο φεστιβάλ στην Ελλάδα
To πρώτο φεστιβάλ Βιντεοποίησης στην Ελλάδα, διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία η ομώνυμη ομάδα, τον περασμένο Απρίλιο. Προβλήθηκαν παλιότερες και νεότερες δημιουργίες, σε μια προσπάθεια προσέγγισης της ιστορίας και της εξέλιξης της σύγχρονης αυτής τέχνης. Η διοργανώτρια ομάδα συγκροτήθηκε στις αρχές του 2007 όταν ο σημαντικός ποιητής Αλέξης Δάρας, συντόνισε ομάδες μουσικών, κινηματογραφιστών και βιντεοκαλλιτεχνών, οι οποίοι δημιούργησαν 10 συνολικά βιντεοποιήματα βασισμένα σε ισάριθμα ποιήματα της ποιητικής συλλογής του, με το αινιγματικό όνομα «ή». Ιδρυτικά μέλη της ομάδας είναι επίσης οι βιντεοκαλλιτέχνες Σωτήρης Γούναρης, Βασίλης Κυριάκης, Χρήστος Μίχας, o μουσικός Στέλιος Γιαννουλάκης, ο σκηνοθέτης Πάνος Κούρτης και ο γράφων. Στη συνέχεια ενσωματώθηκαν στην ομάδα ο ποιητής Αντρεάς Παγουλάτος, η σκηνοθέτις Άννα Δημητρίου και άλλοι δημιουργοί.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης, το γεγονός ότι στα πλαίσιο μαθήματος του Τμήματος Γραφιστικής του ΤΕΙ Αιγάλεω, δημιουργούνται σπουδαστικά βιντεοποιήματα υπό την καθοδήγηση του αρμόδιου καθηγητή Στέλιου Πολυχρονάκη. Είναι μια ακαδημαϊκή τάση, που παρουσιάζεται εδώ και χρόνια σε αρκετές κινηματογραφικές σχολές του εξωτερικού.
Σημαντική καλλιτεχνική παρουσία στη δημιουργία βιντεοποιημάτων έχουν και αρκετοί Κύπριοι καλλιτέχνες, οι οποίοι παρουσίασαν τα έργα τους στο φεστιβάλ της Αθήνας, όπως άλλωστε και αρκετοί μεμονωμένοι Έλληνες δημιουργοί.

Αύριο τι;
Η Βιντεοποίηση δίνει τη δυνατότητα σε ομάδες καλλιτεχνών να πειραματιστούν με τις νέες τεχνολογίες, να συνεργαστούν χωρίς συγκεκριμένους κανόνες, να μελετήσουν τη μεγάλη ιστορία της ποίησης και να επιχειρήσουν ψηφιακές δρασκελιές σε συλλογικούς δρόμους. Είναι μια ευκαιρία για επικοινωνία των διαφορετικών τεχνών, χωρίς καταγεγραμμένους ακαδημαϊκούς κανόνες και εξουσιαστικές δομές.
Την εποχή που το μεγαλύτερο μέρος της κινηματογραφικής παραγωγής ψυχορραγεί στο θυσιαστήριο του κέρδους, η Βιντεοποίηση σεργιανίζει στα ρομαντικά σοκάκια της ειλικρινής και αδέσμευτης καλλιτεχνικής έκφρασης. Ταυτόχρονα όμως είναι ένα ισχυρό μέσο μεταλαμπάδευσης και προώθησης της ποίησης στις νέες γενιές, που δυστυχώς, λόγω της ελιτίστικης συμπεριφοράς κάποιων αυτεπάγγελτων σωτήρων και εκφραστών της, μυρίζει ναφθαλίνη στα νεανικά ρουθούνια. Άραγε ο ποιητής του μέλλοντος, θα αρκεστεί στο μολύβι και το χαρτί ή θα επιχειρήσει να προχωρήσει ένα «ψηφιακό βήμα» παραπέρα;

ΥΓ. Σήμερα μια facebookoφίλη από το Βανκούβερ μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα, οπότε μπήκα και γω στο trip να ποστάρω το άρθρο:

Katrin Bowen:
Hey there the videopoem I directed. http://watch.muchmusic.com/artists-a-z/k/kat/clip88383#clip88383
And also performed in with Trike is playing in competition this weekend at the Zebravideopoetry festival in Berlin
Wish me luck
Here's the video by the way


Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο free-press περιοδικό Moody

Vita Mi Barouak

Κυριακή, Οκτωβρίου 05, 2008

Ε ε ε έρχονται!! Κυρίες και κύριοι οι Thievery Corporation...

Στις 11/10 ετοιμαστείτε να υποδεχτείτε στο Θέατρο Βράχων εκείνους, που το εξώφυλλο του τελευταίο άλμπουμ τους, κάνει extreme close up, σ’ ένα μαχητή των Ζαπατίστας. Ο πιο πολιτικός δίσκος των Thievery Corporation, είναι γεγονός. Το Radio Retaliation, τα σπάει... Μα πόσο πιο πολιτικός μπορεί να είναι, όταν στον προηγούμενο δίσκο που περιείχε πρωτότυπες συνθέσεις, φιγουράριζαν τραγούδια όπως το revolution και warning shots.
Όσοι δεν τους είχατε δει στο Λυκαβηττό, μην τους χάσετε...
Όσο για εσάς, που ταξιδέψαμε παρέα εκείνο το βράδυ, θυμάστε καλά τι κόλλημα είχαν φαει τα παιδιά από την Νέα Υόρκη με την πάρτι μας; Θυμάστε πόσες φωτογραφίες μας είχαν τραβήξει πάνω απ την σκηνή; Νομίζω ότι αυτή τη φορά, δεν θα ταξιδέψουμε απλώς πάνω σε μαγικό χαλί, δεν θα διασταλούν μονάχα οι αισθήσεις μας με φυσικές μεθόδους. Αυτή τη φορά θα αφουγκραστούμε τα παιδιά από την Νέα Υόρκη, να μας μεταφέρουν την κραυγή του τέρατος που ψυχορραγεί και σπάει, με ένα ΚΡΑΧ!

Από το
Radio Retaliation



Από τα παλιά...



++++





Vita Mi Barouak