Τρίτη, Ιανουαρίου 09, 2007

Εδώ η καλή ψηφοφορία...


Πέρασαν αισίως πέντε περίπου μήνες από τότε που ξεκίνησα το bloging. Σε αυτό το διάστημα εκτός των άλλων μπουρδολογιών και ότι να ναι άρθρων που postara, έγραψα και είκοσι ιστοριούλες. Είκοσι ολόκληρες ιστορίες για τα μούτρα σας μόνο βρε ζομπουρλούδικα…
Επειδή λοιπόν βαριέμαι να γράψω την εικοστή πρώτη αυτή τη στιγμή, θα επαναλάβω εκείνη την ιστορία που πόσταρα πρώτη απ όλες και δεν τη διάβασε σχεδόν κανείς. Α! Κι αν γουστάρετε, θα ήθελα να ακούσω ποια θεωρείται την αγαπημένη σας από τις είκοσι που βρίσκονται ακριβώς δίπλα… Κοιτάξτε βρε λίγο δεξιότερα… Μπράβο τώρα που τις είδατε, θυμηθείτε και ρίξτε το ψηφαλάκι σας πίσω απ το διάφανο παραβάν των comments!!

Η Ανεργία στο βασίλειο του Jack Τραπεζίτη
H δεσποινίς Ανεργία ήταν μια ανεχόρταγη παρθένα! Ανεχόρταγη γιατί δεν άφηνε εργαζόμενο σε χλωρό κλαρί, τον κατασπάραζε. Και παρθένα γιατί μπρος τη μάσα, τί είναι ο έρως;!Μία ωραία πρωία πέρασε από μια καφετέρια και λιγουρεύτηκε ένα ομορφόπαιδο, τον Κυρίλα.
«Δουλεύεις;», τον ρώτησε και ανοιγόκλεισε παιχνιδιάρικα τα βλέφαρα.
«Στο διυλιστήριο εδώ πιο κάτω…», απάντησε ο Κυρίλας.
«Θέλω να το ξεκοκαλίσω το πιπίνοβιτς», συλλογίστηκε η Ανεργία, η αγγουρόφατσα και πήγε, βρήκε τον Βασιλέα Jack Τραπεζίτη που δεν της χάλαγε χατίρι ποτέ. Εκείνος έτρεξε ευθύς στον εργοστασιάρχη και του είπε.
«Πρέπει να μειώσεις το κόστος, γιατί μου χρωστάς. Κάνε απολύσεις και συγχωνεύσου με μια κρατική εταιρία. Τσάμπα στη δίνουμε δηλαδή αλλά μην το πεις ούτε του… Χριστόδουλου!»
Εκατοντάδες λοιπόν εργαζόμενοι έμειναν στο δρόμο. Χαρά το τομφαλίδιο… Στούμπωσε απ την πολύ μάσα. Τον Κυρίλα όμως που χε βάλει στο μάτι, δεν του έκοψε ούτε κομματάκι.Τον βρήκε να πίνει φραπουτσίνο στην ίδια καφετέρια.
«Δουλεύεις ακόμα;», τον ρώτησε αυτάρεσκα και ανασήκωσε 7,5 πόντους τη φούστα της, αποκαλύπτοντας τις ραγαδιασμένες τις γάμπες.
«Αναβαθμίστηκα!”, απάντησε εκείνος χαμογελώντας.
“Γενικός Σύμβουλος στην καινούργια εταιρία του μπαμπά! Θα τα έμαθες για τη συγχώνευση…»
Ώστε γιος εργοστασιάρχη ο μορφονιός. Τσάμπα ο κόπος. Τα πήρε κρανιακά η ομορφιά μας. Τον εαυτό της πρόσφερε απλόχερα κι έγινε μέχρι το τέλος εκείνης της χρονιάς, τετράπαχη.Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Μαζεύτηκαν λοιπόν όλοι οι κάτοικοι του Βασιλείου κρυφά μες το δάσος, δόξασαν το Διόνυσο, βρήκαν τα λογικά τους κι αποφάσισαν να σκοτώσουν την Ανεργία.Πήγαν στο μάντη Κάλαχαν να τους δώσει χρησμό γιατί το εγχείρημα ήτανε δύσκολο κι ο τυπάς τους είπε τα εξής: «Για να πεθάνει η Ανεργία, πρέπει πρώτα να πεθάνει ο Βασιλιάς!» Ήτανε λέει εξώγαμο δικό του και συνδεότανε μ ένα αόρατο ομφάλιο λώρο…Έμαθε όμως ο Jack Τραπεζίτης ότι του τη στήνανε τα βλαχαδερά κι αμόλησε την Ανεργία μες το δάσος για να τους κατασπαράξει. Πολύ φαγώθηκαν εκείνο το βράδυ κι όσοι γλίτωσαν με λίγες δαγκωματιές συνέχισαν να εργάζονται μερικώς! Κάπως έτσι γεννήθηκε λοιπόν και η νεότερη αδερφή της κυρα βουβάλος, η Μερική Απασχόληση. Κι έτσι με τη γέννηση της νέας του κόρης, ο Βασιλέας κατάφερε να αναβάλει επ’ αόριστο την πτώση του…

32 σχόλια:

  1. εγω ψηφιζω την φωτογραφια που εβαλες στο ποστ σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ καλή!! Δεν την είχα διαβάσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ψηφίζω αυτή που δεν έχεις γράψει ακόμα (γιατί να ασχολούμαστε με το παρελθόν όταν μπροστά μας ένα ολόκληρο μέλλον περιμένει να του δώσουμε μορφή και υπόσταση???)
    ;-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η "Πρόταση σε γάμο" με χίλια!!!
    Σε προτιμώ ευαισθητούλη παρά σουρεάλ.
    Φιλάκια, είσαι γλύκας. :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος12:15 π.μ.

    bestman forever

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγω παντως το ειχα διαβασει, γιατι ημουν , ειμαι και θα ειμαι περιεργη...
    και γιατι ησουν απο τους λιγους που οπως εγω, δεν ειχαν ουτε ενα κομμεντακι...
    Τωρα για την ψηφοφορια, πρεπει να το σκεφτω...
    και θα επανελθω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. κι εγώ το είχα διαβάσει :Ρ λοιπόν με χρονολογική σειρά:
    - Αντώνης ο Στριπτιζέρ
    - Ο ληστής Ουάκ κι ο γεωργός Μπαρ
    - Ο παραμυθένιος βυθός
    πάντα τέτοια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παρατηρώ ότι όλοι βαριούνται να τις διαβάσουν και τις 20 και υπεκεφεύγουν.
    Αρχίζω το διάβασμα λοιπόν και θα σου απαντήσω με έτερο comment αργότερα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος12:15 μ.μ.

    Καλή ιδέα αυτή να ποστάρουμε ξανά τις πρώτες ιστορίες μας που τις διαβάζαμε μόνοι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος2:27 μ.μ.

    "Πρόσκληση σε γάμο"
    Μου άρεσε που ένας τριαντάρης δε φρίκαρε στην ιδέα του γάμου.Πολύ ευαίσθητο κείμενο,ακομπλεξάριστο...
    Όταν γράφεις για την αγάπη,με απογειώνεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μακράν ο "παραμυθένιος βυθός"!!!! φιλούμπες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ zouri
    Είσαι φαίνεται οπτικός τύπος. Είναι πάντως τρελό τυπάκι…

    @ renata
    Κατάλαβες τώρα πως ξεκίνησε η μερική απασχόληση. Και ιστοριογράφος ο barouak, αμ πως…

    @ sophia
    Εμπιστοσύνη στο μέλλον….
    ;)

    @ nosyparker
    Κι εσύ γλύκα είσαι, μονάχα που χεις τρίχωμα.

    @ pageup78
    Hello pal!!

    @ tamara
    Εφόσον δεν σου ρθε αυθόρμητα, μην χάνεις το χρόνο σου με σκέψεις. Στον μουσαμά σου γρήγορα…

    @ bitch girl
    Αυτό θα πει ολοκληρωμένη άποψη…

    @ αλεπού
    Καλή σας όρεξη…

    @ σεξπυρ
    Τεμπέλικη ιδέα…
    ;)

    @ moon
    Τώρα εσύ ποιος είσαι; Σε σκέψεις με έβαλες, σε σκέψεις…

    @ anima rana
    Νομίζω ότι μάλλον θα συμφωνήσω μαζί σου, βατραχάκι μου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Παραμυθένιος βυθός"
    12 points

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "Η τελευταία σκηνή"
    Έτσι... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εγώ ψηφίζω το προηγούμενο Μπλόκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος8:43 μ.μ.

    ine poli kavliarika ayta pu grafis apo tin arxi se ekopsa oti ise tipos pu glifi....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος8:46 μ.μ.

    OLA KALA AFTA PU GRAFIS--ALLA EGO GUSTARO TO TRELO TYPAKI PU EVALES STI FOTO!!PEZI KAMIA GNORIMIA?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος8:48 μ.μ.

    Η σατραπεια

    Τι συμφορα, ενω εισαι καμωμενος
    για τα ωραια και μεγαλα εργα
    η αδικη αυτη σου η τυχη παντα
    ενθαρρυνσι κ'επιτυχια να σε αρνειται.
    Να σ'εμποδιζουν ευτελεις συνηθειες,
    και μικροπρεπειες, κι αδιαφοριες.
    Και τι φρικτη η μερα που ενδιδεις
    (η μερα που αφεθηκες κ'ενδιδεις),
    και φευγεις οδοιπορος για τα Σουσα,
    και πιαινεις στον μοναρχην Αρταξερξη
    που ευνοϊκα σε βαζει στην αυλη του,
    και σε προσφερει σατραπειες και τετοια,
    Και συ τα δεχεσαι με απελπισια
    αυτα τα πραγματα που δεν τα θελεις.
    Αλλα ζητει η ψυχη σου, γι'αλλα κλαιει.
    Τον επαινο του Δημου και των Σοφιστων,
    τα δυσκολα και τ'ανεκτιμητα Ευγε.
    Την Αγορα, το Θεατρο, και τους Στεφανους.
    Αυτα που θα στα δωσει ο Αρταξερξης
    αυτα που θα τα βρεις στη Σατραπεια.
    Και τι ζωη χωρις αυτα θα καμεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ alepou
    Μαζί σου…

    @sigmound
    Βασικά αυτό είναι η διασκευή, της πρώτης σελίδας μιας νουβέλας που χα γράψει παλιότερα και λεγόταν «Δικαίωμα στο μίσος»
    Μετριότατη έως κακή… Το διηγηματάκι όμως νομίζω ότι βγήκε πολύ κοκκινόμαυρο…

    @ange-ta
    Εννοείς το προηγούμενο post?! Η μήπως το προηγούμενο blog που επισκέφτηκες;…

    @ 1.nansy + 2.selina + 3.immortlity
    1.Πραγματικά είμαι μεγάλη ταλεντάρα στο γλείψιμο. Σε παραπέμπω στις πρώτες φράσεις του ΜΠΑΡ ΦΛΩΜΠΕΡ

    2.Δεν μπορώ να αποκαλύψω τις πηγές μου. Καλούμε το δημοσιογραφικό απόρρητο…

    3.Ο Barouak είναι o «σκύλος των άστρων» που «φόρεσε παντελόνια από σύγνεφο» κι αφού έκανε «πρώτη κατάθεση δραχμές τριάντα» στη «Σατραπεία» σου, την έκανε μια και καλή από κει…. Για να δούμε τι θα γίνει με σένα όμως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Βρε συ, barouak, μας βάζεις δουλειά για το σπίτι τώρα; Δείξε λίγη κατανόηση στην τάξη και άσε μας το σκ για μελέτη! Δεν είναι και λίγο ένα εντατικό vita mi - χρειαζόμαστε προμήθειες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΑΠΑΠΑΠΑΠΑ......
    ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΗΚΕ ΑΜΕΣΩΣ .....
    ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΜΟΥΣΑΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ Ν'ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΕ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΘΕΜΑ...ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ?
    :-P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος6:55 μ.μ.

    γεια χαρα-
    φαινεται οτι κατι επιασες μεσα στην σατραπεια που ταιριαζει κ σε σενα..Αλλα ζητει η ψυχη σου...τα δυσκολα και τ'ανεκτιμητα Ευγε..
    Η Σατραπεια τι αντιπροσωπευει για σενα vita mi?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πολύ καλό! Μου αρέσουν όλες οι ιστορίες σου αλλά νομίζω ότι κόλλησα αφάνταστα με τον Παραμυθένιο Βυθό!
    Ψηφίζω ιππόκαμπο και σουπιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος10:18 μ.μ.

    Μετά σπαραγμού και πόνου καρδιάς: Νο 3)Ο ληστής Ουάκ κι ο γεωργός Μπαρ, Νο 2)Ο Τζιμ Μόρισον χτυπάει πάντα δυο φορές και Νο 1) Ο παραμυθένιος βυθός!
    Το τελευταίο έχει και χάπι εντ, ίσως γι αυτό προτιμάται ακόμα πιο πόλύ! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ω... Συγνώμη, το προηγούμενο πόστ.
    Αυτό με τον Ντοστογιέφσκι!
    Το βρήκα πάρα πολύ ευαίσθητο και μάλλον είναι και το λιγότερο σουρεαλιστικό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ attalanti
    Αυθόρμητη απάντηση ζητούσα, καλή μου Ataalanti. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

    @ tamara
    Αν έπρεπε να καταλάβω, κατάλαβα….

    @ immortality
    Ένα γυαλί γεμάτο άσχημες Μαρίες…

    @ Epsilon
    Ο παραμυθένιος βυθός μιλάει για ένα παραμυθένιο έρωτα για αυτό μάλλον κολλήσαμε…

    @ anisixos
    Δεν μπορείς να φανταστείς πόσες ώρες πέρασε μπροστά στον καθρέπτη…

    @ ρενατα
    Μην νομίζεις ότι τις διάλεξες εσύ, εκείνες επέλεξαν εσένα…

    @ ange-ta
    Όταν έμαθα ότι ο Ντοστογιέφασκη ήταν μηχανικός και ότι μικρός μοιραζόταν την αυλή του σπιτιού με τους τρελούς του αντικρινού ψυχιατρείου, ανέβηκε κι άλλο μέσα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ανώνυμος12:26 μ.μ.

    Ο Μητσοτάκης part 1 και 2.
    Δεν το ξεπέρασες ποτέ.
    (ψέμματα)
    απλά μου άρεσε περισσότερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @ dr Uqbar
    Ξέρεις πως έγινε το Τσουνάμι; Βρισκόταν ο Μητσοτός σε εκείνα τα μέρη διακοπές κι ένα μεσημέρι λιγο πριν κανει τη βουτιά του, γυρίζει και λέει στη Μαρίκα: "Ωραία παραλία!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ανώνυμος10:35 π.μ.

    Αντώνης ο Στριπτιζέρ
    of course :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Που χάθηκες εσύ βρε, special K, λέφτηκες με κανένα στριπτιζέρ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ανώνυμος2:54 μ.μ.

    εδώ busy στα πέριξ vita mi μου!
    μπα δεν υπάρχει εσχάτως θέμα κλοπής :)
    αχ αχ ενώ παλαιότερα θα έλεγα ''που τέτοια τύχη βρε vita-mi'' τώρα αναφωνίζω
    '' παπα πα απελθόν απ' εμε το ποτήριον τούτο...ή ύπαγε οπίσω μου''.....αρε Αντωνάκη καις καρδιές εις το διηνεκές....
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή