«Στη Νέα Υόρκη έχουμε καλλιτέχνες, αλλά δεν έχουμε τέχνη! Ένα πρόσωπο μόνο του δεν μπορεί να κάνει τέχνη… Εξαρτάται πάρα πολύ από το να υπάρχει η δυνατότητα ανταλλαγής ιδεών με τους άλλους!»
Αυτά έγραψε κάποτε ο Μαξ Έρνστ αναφορικά με τη ζωή του στην Αμερικανική μεγαλούπολη. Ήταν λίγα χρόνια αφότου οι ναζί εισέβαλαν στο Παρίσί και τα μέλη του Σουρεαλιστικού Κινήματος που δραστηριοποιούνταν εκεί, αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν...
Ξαφνικά εννοούνται όσα συνεννοούνται
ΑπάντησηΔιαγραφήόσα συμπαραταχθήκαν υπήρξαν και δε χάθηκαν
ξαφνικά ξαναπεθαίνουν όσα ξαναγεννιούνται
κάποια από αυτά ξεχάστηκαν κάποια δεν ξεπεράστηκαν
απίστευτα πράγματα συμβαίνουν και μπορούν να συμβούν
δέντρα νυχτοπερπατούν, ονειροβατούν
άνθρωποι ζουν στον ύπνο τους, αναπνέουν, λειτουργούν
ψαχουλεύουν τα χαμένα, στα χαμένα ζητούν τα χαμένα
ραδιουργούν τα ράδια, τα τετραπέρατα τετράδια
γεμίζουν λόγια ζωγραφιές κι εύλογα μένουν άδεια
εκατομμύρια εκατομμυρίων πραγματικότητες τυλίγονται σε κουβάρια
οι πιο σαθρές γκρεμίζονται κι οι άλλες ντουβάρια γίνονται
τείχη που ορθώνονται, τοίχοι χωρίς παράθυρα
ψυχές σα μέρες φωτεινές στο μαύρο σκυλοπνίγονται
θάλασσες τα δάση, τα δέντρα κύματα σου φέρνουν
αφηρημένα υποσυνείδητα μηνύματα σε μπουκάλια κλεισμένα.
1 σύμπαν/sec-
Ρόδες.
Mερικές φορές αυτοί που είναι ξένοι μπορούν να αξιολογήσουν καλύτερα ένα τόπο. Γιατί δεν προέρχονται από το ίδιο σύστημα και βλέπουν τα πράγματα αποστασιοποιημένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές αυτοί που είναι ξένοι δεν μπορούν να αξιολογήσουν σωστά ένα τόπο. Ως ξένοι, δεν γνωρίζουν το όλο, παρά κρίνουν με βάση ενός υποσυνόλου του.
Σκέψου ο Έρνστ να είχε αυτοεξοριστεί στην Αθήνα...
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ότι ετοιμαζόμουν νά σχολιάσω τό ενδιαφέρον αυτό άρθρο μέ κάλυψε απόλυτα ό Χαρτοπόντικας!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ sigmataf
ΑπάντησηΔιαγραφή“…σου φέρνουν
αφηρημένα υποσυνείδητα μηνύματα σε μπουκάλια κλεισμένα…”
Πρέπει να χεις ήδη καταλάβει ότι το χόμπι μου είναι να ανοίγω τα μπουκάλια και να μεταφράζω αυτά μηνύματα…
Εδώ ο καλός μεταφραστής, στα δυο μπουκάλια το ένα δώρο!
@ vista
Εσύ ξέρεις καλύτερα απ αυτά… Δεν μου έχει τύχη να ακολουθήσω τέτοιο δρόμο αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει…
@ χαρτοπόντικας + stelios
Ξέρετε… Έγραψα 220 λέξεις απάντησή σε αυτά που λέτε και στο τέλος μου ρθε μια εικόνα που με έκανε να το κρατήσω και να το ποστάρω σε μερικές μέρες…
Το μόνο που χω να πω αυτή τη στιγμή είναι: I LOVE ATHENS!
and why do you love Athens?
ΑπάντησηΔιαγραφήmaybe you love a part of Athens habitat..... ;)
Γιατί βάζει φωτιά στο μυαλό μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα postarw αναλυτικότερη απάντηση εν καιρώ… Τώρα έχω να λύσω τις διαφορές μου με ένα ροκ σταρ!
Vita Mi έγραψες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ και με τους σχολιαστές στο οτι αν είναι να λέγονται τέτοια πράγματα για τη Νέα Υόρκη, φαντάσου τι θα έλεγε ο ίδιος άνθρωπος αν έκανε μια βόλτα στα καλλιτεχνικά στέκια της πόλης μας...
H Νέα Υόρκη ανήκει στους κυβιστές! H Αθήνα;...
ΑπάντησηΔιαγραφή"H Νέα Υόρκη ανήκει στους κυβιστές! H Αθήνα;..."
ΑπάντησηΔιαγραφή-...στούς μαζοχιστές!
Χαιρετισμούς
Στέλιος
Kalo, kalo....
ΑπάντησηΔιαγραφή