Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 06, 2006

Ο λήσταρχος Θέρος κι ο χωροφύλαξ κύριος Φθινόπωρος



Να σου κι ο κύριος Φθινόπωρος με την τσιγκελωτή μουστάκα κατέφθασε σαν άλλος Robocop στο κρησφύγετο του λήσταρχου Θέρους. Κρυμμένος ο Θέρος καλά πίσω απ τις γκρεμούτσες ρίχνει καργιοφιλιές με 30άρες θερμοκρασίες και χειροβομβίδες ήλιου. Ο κύριος Φθινόπωρος όμως έχει υπομονή γιατί έχει πάρει το χρησμό της Πυθίας και ξέρει. Είναι στημένο το παιχνίδι μάγκες! Γιατί σε τούτα τα μέρη κυβερνά άλλη μια παράγκα, εκείνη των 4 εποχών…

Σε λίγο ο κ. Φθινόπωρος θα βάλει τα μεγάλα μέσα. Θα δώσει εντολή για την τελική επίθεση στην επίλεκτη ομάδα του, τα αετόπουλα των αιθέρων. Για τα πρωτοβρόχια μιλώ. Και τότε λοιπόν θα τον πάρει και θα τον σηκώσει τον λήσταρχο Θέρος, που έκλεψε τα μυαλά μας κι άντε να συγκεντρωθούμε στη δουλειά. «Έξω οι κλέφτες!», προπαγανδίζει ο Φθινόπωρος. «Έξω οι λωποδύτες» Παρότι κωλώνει να τα βάλει με το λήσταρχο, τα χει κοπανίσει και δεν μασάει… ταραμά.

Αυτό λοιπόν θα ναι το μέλλον. Σας το λέω με σιγουριά, καθώς έχω κάνει ένα φεγγάρι ιδιαίτερο μάθημα στο μάντη Κάλαχαν. Κι έτσι κάπως γλυκά σαν καλοκαιρινό βιολογικό καρπούζι(κλαψ!) μαζί με τον χωροφύλακα κ.Φθινόπωρο, θα ‘ρθουν οι νεκρές τρίχες στην χτένα μου, τα κίτρινα φύλα στο χώμα, η μέρα θα χάσει ώρες και η μελαγχολία θα κατασκηνώσει μέσα μου, παρότι έχω απαγορεύσει ρητώς το ελεύθερο κάμπινγκ.

Αλλά το φαινόμενο δεν θα σταματήσει εκεί…

Θα ‘ρθουν τα μποτιλιαρίσματα στους λασπωμένους δρόμους, οι ξινισμένες φάτσες των περαστικών, τα κορίτσια θα σταματήσουν να φορούν μίνι(πάλι κλαψ!), θα ‘ρθουν και οι απεργίες, οι πορείες, οι δημοτικές εκλογές, τα νέα σήριαλ της τηλεόρασης, οι νέες ταινίες(ω!), θα ανοίξουν τα χειμερινά μπαρ(πάλι ω!), θα κυκλοφορήσουν οι νέοι δίσκοι(τα ίδια θα λέμε), θα γνωρίσουμε νέο κόσμο, θα δημιουργήσουμε «παπάδες» και ποιος ξέρει, ναι ποιος μπορεί να ξέρει… Λέμε τώρα, μπορεί κάποιος να τολμήσει μια επικίνδυνη διάσωση με ελικόπτερο και να απελευθερώσει το λήσταρχο των ψυχών Θέρος! Ε και τότε έχει να γίνει της κοινής γυναικός και… τα μυαλά στα κάγκελα.

Βρε μπατσόσκυλο Φθινόπωρε εμένα δεν με κάνεις καλά! Ότι κι αν σκαρώσεις, εγώ θα τον βρω τον γελαστό μου δρόμο. «Πάλι ερωτευμένος θα ριχτώ στο γλεντοκόπι», που λέει κι ο ποιητής, κι ας βρέχει και καρεκλοπόδαρα.

14 σχόλια:

  1. Ανώνυμος8:11 μ.μ.

    Αγαπητέ οικοδεσπότη, αυτή είναι μια ερώτηση που σας απευθύνω από ένα σχόλιό σας σε άλλο μπλογκ. Την παραθέτω αυτούσια, γιατί η απορία μου είναι ειλικρινής. Λέτε πως εξοργιστήκατε με τον Μεγάλο Περίπατο και ομολογώ πως εξοργίστηκα κι εγώ, αν και για άλλους λόγους. Αλλά πείτε μου: Οι james, τους οποίους όλως τυχαίως ακούω αυτή τη στιγμή, οι prodigy και οι faithless δεν είναι βρετανικά συγκροτήματα που γράφουν μουσική στη ν ίδια χώρα και καταναλώνονται από το ίδιο κοινό που βλέπει τα έργα της Tracey Amin και της Sarah Lucas? Λέτε πως σας αρέσει ο Ντέμιαν και το Τρέξε Λόλα Τρέξε. Αυτή η ίδια κουλτούρα δεν έχει τροφοδοτήσει έργα σαν του Τhomas Hirschorn που έχει στο Γκάζι; Σας αρέσουν οι Pink Floyd. Το Long Gone του Syd Barrett δεν τραγουδούσε η Susan Philips στην ηχητική της εγκατάσταση; Σας αρέσει ο Ντζίκα Βερτόφ, αν καταλαβαίνω καλά. Γιατί δεν σας άρεσε το βίντεο της Καραμουσταφά; Είστε απόλυτα σίγουρος πως κάποιος σας κοροϊδεύει ή μήπως έχετε μια καλά καλλιεργημένη καχυποψία; Ενώ έχετε μάθει να ακούτε τη σύγχρονη μουσική, έχετε παραμελήσει τη σύγχρονη τέχνη που εκπορεύονται από την ίδια μήτρα. Δεν λέω πως συχνά δεν μας κοροϊδεύουν. Αλλά από τη μουσική σας παιδεία θα ξέρετε ότι οι Placebo και οι Evanessence ας πούμε, ακούγονται ίδιοι στα αυτιά του αμύητου, αλλά έχουν μεγάλες διαφορές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όπως γράφω και στο σχόλιο μου στο άλλο blog δεν είδα όλα τα έργα. Είδα κάποια απ τα έργα. Ίσως εκείνα να κατάφερναν να μεταγγίσουν το γαργαλητό της ψυχής του δημιουργού και στη δική μου ψυχή, αλλά αυτά που είδα δεν το έκαναν.

    Επίσης έγραψα ότι δεν είμαι κάποιος ειδικός. Ήθελα να καταθέσω την άποψη του απλού πολίτη που δεν ξέρει πολλά απ τις καλές τέχνες, απλά φλερτάρει μ αυτές. Είδα στα μάτια των φίλων μου την απαξίωση της μοντέρνας τέχνης, με αφορμή όσα είδαν. Αυτό με λύπησε και ήθελα να το εκφράσω σε εσάς που παρακολουθείτε το καλλιτεχνικό blog, εσάς που ξέρετε πολύ περισσότερα. Πίστευα ότι θα φανώ χρήσιμος ως επίδοξο feedback…

    Εξάλλου η τέχνη δεν είναι θέμα μονάχα των ελίτ. Κάποιοι λεν κι εγώ συμφωνώ μαζί τους, ότι η τέχνη είναι μια ανορθολογική μορφή επικοινωνίας που ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα. Περιμένω απ την μοντέρνα τέχνη να εκφράσει την εποχή της. Δυστυχώς οι καλές τέχνες μεγάλωσαν στις γκαλερί και τα σαλόνια των αστών, μακριά απ τα μάτια των πεζοδρομιάκηδων. Σ αυτούς άλλωστε αρκεί το όπιο που εκπέμπει το μαύρο κουτί και τα εύκολα τσιφτετέλια. Εφόσον κάποιοι λοιπόν αποφάσισαν να ακουμπήσουν την μοντέρνα τέχνη στο πεζοδρόμιο, καλό θα έκαναν σε όλους εμάς, να ήταν πιο προσεκτικοί στην επιλογή των έργων, γιατί μπορεί να δυσχεράνουν ακόμα περισσότερο τη θέση της μοντέρνας τέχνης στα μάτια των πολλών!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος9:43 μ.μ.

    Η τέχνη για την οποία μιλάμε δεν είναι καταρχήν μια τέχνη των ελίτ. Ίσα ίσα είναι ποπ, όσο δεν φαντάζεστε. 6 εκατομμύρια επισκέπτες είχε πέρυσι η Τέιτ. πολλά δισεκατομμύρια ευρώ διακινούνται κάθε χρόνο στις φουάρ. Είναι ποπ όσο ποπ είναι οι Πλασίμπο ή οι Ρεντ Χοτ Τσίλι Πέππερς. Όσο για την ανορθολογική μορφή επικοινωνίας, ίσως να έχετε δίκιο. Και σε αυτήν την περίπτωση όμως δεν χρειάζεται μύηση, όπως σε κάθε ανορθολογικό σύστημα; Όσο για το χρήσιμος, ναι η άποψή σας είναι πολύτιμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος9:43 μ.μ.

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος9:46 μ.μ.

    Συγγνώμη μου βγήκε διπλό το σχόλιο, καταργήστε το ένα από τα δύο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συμφωνώ απόλυτα ότι χρειάζεται μύηση. Και το πεζοδρομιακό άνοιγμα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση… Όπως φυσικά και άλλες μέθοδοι προσηλυτισμού. Αμην!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Summer's almost gone
    Summer's almost gone
    Almost gone
    Yeah, it's almost gone
    Where will we be
    When the summer's gone?

    Morning found us calmly unaware
    Noon burn gold into our hair
    At night, we swim the laughin' sea
    When summer's gone
    Where will we be
    Where will we be
    Where will we be

    Morning found us calmly unaware
    Noon burn gold into our hair
    At night, we swim the laughin' sea
    When summer's gone
    Where will we be

    Summer's almost gone
    Summer's almost gone
    We had some good times
    But they're gone
    The winter's comin' on
    Summer's almost gone

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πάρα μα πάρα πολύ ωραίο κείμενο...φοβερές οι εικόνες των ανθρωπόμορφων εποχών...

    Το διάβασα και το ξαναδιάβασα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "οι Placebo και οι Evanessence ας πούμε, ακούγονται ίδιοι στα αυτιά του αμύητου, αλλά έχουν μεγάλες διαφορές"

    Έχει χίλια δίκια η Θέλγεια.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτό που έγραψες πάντως θα μπορούσε να είναι ένα πολύ όμορφο (προσωποποιημένο) παραμύθι.

    "Κι ο μάυρος χιμπατζής με τις κοτσίδες/
    κρατάει χειροβομβίδες
    για το μεγάλο μπουμ"

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Candyblue**
    Χαίρομαι που σου άρεσε! Κι εγώ πέρασα καλά, ζωγραφίζοντας στο χαρτί το λήσταρχο και τον μπάτσο που ζει μέσα μου, σαν να ναι καρτούν… Αν θες πες τα καλοκαίρι και φθινόπωρο, ονόμασέ τα ακόμα κι εποχές, για μένα είναι το ίδιο και το αυτό. Η αλήθεια είναι ότι τα κείμενά σου, ήταν για μένα το ερέθισμα ώστε να αποπειραθώ να γράψω κάτι τέτοιο…

    Μανταλένα**
    Μανταλένα, σε φαντάζομαι να χορεύεις τανγκό μαζί με το «μαύρο χιμπατζί με τις κοτσίδες» και το μάρμαρο να αγκομαχά σε κάθε σου πάτημα, να ραγίζει!
    Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφετε για Placebo και Evanescence. Πάντως στα δικά μου αυτιά ακούγονται ίδιοι οι Cure και οι Placebo. Εκφράζουν το ίδιο κολασμένο θέμα, σε διαφορετικές μουσικές εποχές. Οι Evanescence δεν μ’ αρέσουν, αλλά επέτρεψέ μου να πω ότι μάλλον είναι το πρώτο γεφυράκι προς τα παραπάνω κολασμένα ακούσματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Με τιμά πολύ αυτό που λες,
    μα ποιο πολύ με τιμά η ειλικρίνεια που σε διακατέχει και μπορείς να λες κάτι τέτοιο...

    Παράξενος κόσμος…δεν βρίσκεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πόσο χάλια θα ήταν ο κόσμος μας, αν δεν ήταν παράξενος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. πολύ...


    Άστο, δεν θέλω να το σκεφτώ!
    Χωρίς βαρβάρους κόσμος?
    Άστο

    Πεθαίνω ήδη από πλήξη

    ΑπάντησηΔιαγραφή