Ένα σουρεαλιστικό παραμύθι στο πνεύμα των ημερών

Αυτό ήταν. Η λογοτεχνική καριέρα του Κροκοδειλάνθρωπου, ως ήρωα διεστραμμένων ιστοριών, είχε λάβει τέλος. «Είναι πολύ μοχθηρός. Δεν ξαναγράφω ιστορία μ’ αυτόν.», είχε μονολογήσει ο Παραμυθάς αηδιασμένος και κάπως έτσι, από τη μια στην άλλη στιγμή, ο Κροκοδειλάνθρωπος βρέθηκε στον Κάτω Κόσμο.
Εκεί συνάντησε μεγάλες αναταραχές κι απεργίες. Ήταν λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα και οι Καλικάτζαροι είχαν ξεσηκωθεί εναντίον του Αρχιδιαβόλου. Συγκεκριμένα, η προκήρυξη που βρήκε o Κροκοδειλάνθρωπος δίπλα σ ένα καζάνι γεμάτο αχνιστή πίσσα, έγραφε τα εξής:

Σύντροφοι και συντρόφισσες Καλικάτζαροι,Κάθε χρονιά συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια. Από την αρχή του χρόνου, πίσω απ το τεράστιο πριόνι, όλοι μια γροθιά, πριονίζουμε το ψηλότερο δέντρο που βρίσκεται στο δάσος του blogspot, εκείνο που στηρίζει τον πάνω κόσμο. Κι όταν τέτοιες μέρες ζητούμε την πληρωμή μας, αντί ο Αρχιδιάβολος να μας δώσει όσα μας έχει υποσχεθεί, μας δείχνει διαφημιστικά μηνύματα από τις ετοιμασίες κουραμπιέδων και μελομακάρονων στον πάνω κόσμο.
Κι εμείς, παρασυρμένοι απ τη λαιμαργία μας, παρατάμε το πριόνισμα του δέντρου και ανεβαίνουμε πάνω. Όταν, όμως, γυρίσουμε πίσω, ο κορμός του δέντρου έχει «επουλωθεί» κι ο Αρχιδιάβολος το παίζει «Σκρουτζ» σχετικά με τις πληρωμές των μισθών μας…
Σύντροφοι, είμαστε βέβαιοι ότι έχει κλείσει συμφωνία κάτω απ’ το τραπέζι με το Χριστό για να ισχυροποιήσουν την εξουσία τους, που τώρα τελευταία απειλείται λόγω των νεοφιλελεύθερων επιλογών τους. Σύντροφοι, για πόσο ακόμα θα μας εκμεταλλεύεται; Για πόσο ακόμα οι εργάτες του κάτω κόσμου, θα δουλεύουν σαν σκλάβοι;… Ή ο Αρχιδιάβολος ή Εμείς!

Δεν χρειάστηκε πάνω από μερικά δεύτερα για να συλλάβει την ιδέα, ήταν μεγάλη χαμούρα ο Κροκοδειλάνθρωπος. Στα χέρια του δεν κρατούσε μια απλή προκήρυξη, αλλά την ευκαιρία να ξαναγυρίσει στη ζωή και να εκδικηθεί το δημιουργό και βιογράφο του, τον ευτελή Παραμυθά, ο οποίος του είχε κόψει το νήμα της «λογοτεχνικής ζωής» του, πάνω στο άνθος της ηλικίας του.
Φυσικά πρώτα συνεννοήθηκε με τον Αρχιδιάβολο. Ποτέ δεν θα έκανε κάτι ο Κροκοδειλάνθρωπος χωρίς να πάρει το ΟΚ απ το Μεγάλο. Έπειτα πήγε βρήκε τον Σκουπιδίκιους, τον εργατοπατέρα των Καλικατζάρων και του τα είπε χαρτί και καλαμάρι:
«Κοίτα να δεις Σκουπιδίκιους… Αδίκως φωνάζετε πως φταίει ο Αρχιδιάβολος που δεν σας πληρώνει. Πρέπει να ξέρεις ότι εκείνος που φταίει στην πραγματικότητα είναι ο αρχηγός της πιο τρισάθλιας τρομοκρατικής οργάνωσης, γνωστός με το όνομα Παραμυθάς. Εκβιάζει τον Αρχιδιάβολο, ότι αν δεν κάνει το κόλπο με τα μελομακάρονα, θα ανοίξει το πώμα της λίμνης που βρίσκεται στα όρια τους δάσους του blogspot και όλο το νερό θα χυθεί στον Κάτω Kόσμο με αποτέλεσμα να πνιγούν όλοι οι κάτοικοί του.
Τι άλλο μπορεί να κάνει ο Αρχιδιάβολος, υποκύπτει στον εκβιασμό του Παραμυθά, για το καλό σας.
Αυτά που σου λέω είναι γνωστά στον πάνω κόσμο. Ο Παραμυθάς είναι μεγάλη κουφάλα, μεγαλύτερη κι απ αυτή του δέντρου που πριονίζετε…»
«Και ‘μεις τι μπορούμε να κάνουμε γι αυτό;!», ρώτησε με αγωνία ο Σκουπιδίκιους.
«Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πάρουμε τον στρατό των Καλικάτζαρων και να επιτεθούμε στο σπίτι που θα κάνει Χριστούγεννα ο Παραμυθάς. Να τον συλλάβουμε και να τον δέσουμε πισθάγκωνα πίσω απ το πιο μεγάλο καζάνι»
«Μα ο κορμός του δέντρου θα έχει «επουλωθεί» μέχρι να επιστρέψουμε απ την εκστρατεία…»
«Του χρόνου όμως που ο Παραμυθάς δεν θα μπορεί να τρομοκρατεί, o κορμός του δέντρου θα κοπεί κι εσείς θα βάλετε στην τσεπούλα όλα όσα σας έχει υποσχεθεί ο Αρχιδιάβολος…»
Δεν ήθελαν και πολλοί οι Καλικάτζαροι. Αφού το είπε ο εργατοπατέρας Σκουπιδίκιους, το έχαψαν με μιας, παράτησαν το δέντρο κι ακολούθησαν τον Κροκοδειλάνθρωπο στον Πάνω Κόσμο. Ο Κροκοδειλάνθρωπος είχε καταφέρει να προγραμματίσει την εκδίκηση του δημιουργού του στην εντέλεια, αποκτώντας ταυτόχρονα την εύνοια του Αρχιδιαβόλου.

Το σπίτι που έμενε ο Παραμυθάς ήταν μια ψηλόλιγνη μονοκατοικία με καμινάδα. Ήταν παραμονή Χριστουγέννων και οι γυναίκες της οικογένειας ετοίμαζαν το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι στην κουζίνα, ενώ οι άντρες χάζευαν κάποιο παριζιάνικο καμπαρέ στην TV, μέχρις ότου ετοιμαστεί το φαγητό.
Το σπίτι ήταν από ώρα περικυκλωμένο από εκατοντάδες Καλικάτζαρους. Ξαφνικά ο Κροκοδειλάνθρωπος έδωσε το σύνθημα και το σπίτι γέμισε δοντάρες, τριχάρες, ουρές, νύχια, γρυλίσματα, ακόντια και τρομαγμένα βλέμματα συγγενών του Παραμυθά. Κι ενώ το μαχαίρι του Κροκοδειλάνθρωπου είχε ακουμπήσει στο λαιμό του Παραμυθά έτοιμο να πάρει εκδίκηση για τον άδικο χαμό που του επιφύλαξε ο λογοτεχνικός δημιουργός του, η αδερφή του Παραμυθά έχασε τα λογικά της και άρχισε τις φωνές, ανάκατες με παρακάλια, βρισιές, απειλές και αυστηρές νουθεσίες.
Κι όσο πέρναγαν τα δεύτερα ο τόνος της γινόταν πιο αυστηρός. Η φωνή της στρίγκλιζε, έτριζε, όρμαγε με βία, φωνή σειρήνας! Πρώτα έσπασαν τα γυαλικά. Αμέσως μετά η οθόνη της τηλεόρασης, τα τζάμια των παραθύρων, ακόμα και τα πορσελάνινα πιάτα πάνω στο γιορτινό τραπέζι.
Οι πρώτοι που σήκωσαν τα χέρια τους κι έκλεισαν τα αυτιά τους ήταν οι Καλικάτζαροι. Αμέσως μετά ο Κροκοδειλάνθρωπος άφησε το μαχαίρι να πέσει στο πάτωμα και ακολούθησε το παράδειγμά τους, παίρνοντας μια έκφραση τρόμου. Τότε λοιπόν, οι άντρες της οικογένειας που ‘ταν συνηθισμένοι σε κάτι τέτοια, κινήθηκαν σβέλτα, άρπαξαν τα τόξα και τα σπαθιά που ‘ταν ριγμένα στο πάτωμα και ακινητοποίησαν το στρατό των Καλικάτζαρων.
Τους έβαλαν λοιπόν όλους μέσα σε ένα τεράστιο δίχτυ, πήραν μια βάρκα και τους πήγαν στα ανοιχτά της λίμνης, εκεί που βρισκόταν το πώμα της, το πέρασμα για τον Κάτω Κόσμο. Άνοιξαν, λοιπόν, το πώμα με πολύ προσοχή και τους άδειασαν στον άλλο κόσμο. Κι αφού τέλειωσαν τη δουλεία γύρισαν ικανοποιημένοι πίσω στο γιορτινό τραπέζι.

Κάτω Κόσμος. Σκοτάδι. Σβησμένα καζάνια. Ξαφνικά άνοιξε μ ένα τράνταγμα η πόρτα της βασιλικής αίθουσας. Διάδρομος, κόκκινο χαλί κι ένα ταμπούρλο να παίζει στο ρυθμό των εξαγριωμένων οδοιπόρων. Δεκάδες σκυμμένα κεφάλια καλικάτζαρων. Δεκάδες απογοητευμένα βήματα, βλέμματα, ξυσίματα μυτερών αυτιών, έφτασαν μπρος στον Αρχιδιάβολο. Πίσω τους έσερναν αλυσοδεμένο το μοχθηρό Κροκοδειλάνθρωπο, και τον Σκουπιδίκιους, τον εργατοπατέρα. Τότε, κάποιος Καλικάτζαρος, εκείνος που έμοιαζε περισσότερο με μερμήγκι, σήκωσε ψηλά τη γροθιά του και οι υπόλοιποι φώναξαν θαρρείς με μια φωνή, που έκανε τη σιωπή να ραγίσει:
«Ή ο Αρχιδιάβολος ή Εμείς!»
Κι εκείνος. Ο Αρχιδιάβολος. Ο Μεγάλος.
Έκανε ένα βήμα προς τα πίσω, παραπάτησε και μειδίασε φοβισμένος...

ΥΓ1. κολάζ by Candyblue
ΥΓ2. Τίτλος Παραμυθιού: O Κροκοδειλάνθωπος και τα Καλικαντζαράκια

Βαγγέλης Μπέκας