Πέμπτη, Νοεμβρίου 22, 2007

Φεστιβάλ θα πει γιορτή


Δεν είμαι ο τύπος που ξημεροβραδιάζεται μέσα σε μια σκοτεινή αίθουσα. Για μένα φεστιβάλ κινηματογράφου δεν είναι μόνο ταινίες αλλά αυτό ακριβώς που σημαίνει η λέξη. Φεστιβάλ θα πει γιορτή! Με ταινίες, εκθέσεις, αλκοόλ, πάρτι, έξυπνες, όμορφες, σέξυ φιγούρες με σπινθηροβόλα βλέμματα και το γαλάζιο του ουρανού παρέα.

Τέσσερις κουτσουρεμένες μέρες δεν ήταν αρκετές. Είδα Σέυλς, Κλέιν, Ναρούσε, Σφήκα και κάτι ψιλά αλλά πλην του πρώτου απογοητεύτηκα. Ίσως δεν το έψαξα πολύ, ίσως έπρεπε να κάνω πιο τολμηρές επιλογές. Ίσως όμως στα 48 χρόνια του το φεστιβάλ έχει πει τα σημαντικότερα κι από δω κι εμπρός, ό,τι κι αν πει θα ναι φτωχότερο απ το παρελθόν του. Εξάλλου η παγκόσμια κινηματογραφική παραγωγή έχει πεσμένη λίμπιντο…

Οικογενειοκρατία
Μετά το γιο Βούλγαρη, φέτος και η κόρη(πιτσιρίκα κι αυτή) κατέβηκε στο φεστιβάλ με ταινία μεγάλου μήκους. Πέρα απ το ταλέντο(δεν είμαι εγώ αρμόδιος να κρίνω), είναι άδικο για κάποιους άλλους σπουδαγμένους τριανταφεύγα να ζουν με δεκάδες ταινίες που μουχλιάζουν μες στο μυαλό τους. Γιωργάκηδες στην πολιτική, Βουλγαράκια στην τέχνη…

Σεναριοσκηνοθέτες
Σχεδόν όλες οι ελληνικές ταινίες του φεστιβάλ είχαν για σκηνοθέτη και σεναριογράφο το ίδιο πρόσωπο. Κι όλα αυτά ενώ η απεργία των σεναριογράφων στην Αμερική έχει μπλοκάρει το σύστημα. Ξυπνάτε κουφιοκεφαλάκηδες, δεν είστε θεοί, δεν τα ξέρετε όλα. Αφού θεωρείτε τον σεναριογράφο μια ασήμαντη λεπτομέρεια, πως θα δημιουργηθούν καλά σενάρια;… Και χωρίς καλά σενάρια πως θα υπάρξουν καλές ταινίες;

Νικολαϊδης
Έπρεπε να πάω στο φεστιβάλ για να πειστώ, ότι ήταν ο πιο cult κινηματογραφιστής της χώρας. Του ανήκει μια θέση στο παγκόσμιο σινάφι των φεύγα κινηματογραφιστών.

Τζoν Μάλκοβιτς
Απίστευτα ήρεμος. Μπορεί η φήμη να αλλάζει συνήθως προς το χειρότερο τον άνθρωπο (όπως ειπώθηκε στη συνέντευξη τύπου) αλλά εκείνος φαίνεται να χει ειρήνη με τον μέσα του Μάλκοβιτς, κι απλά η φήμη τον έκανε πιο σίγουρο, πιο δυνατό!

Ιδέες

Η συνάθροιση εκατοντάδων λαμπερών μυαλών στον ίδιο χώρο, τα σύμβολα, οι ταινίες, οι πληροφορίες, οι ζωντανές συζητήσεις δημιουργούν ένα μυστηριώδες μαγνητικό πεδίο που γεννά τρελές ιδέες…

Λογοτεχνία και Σινεμά
Συγκλονιστική η τοποθέτηση του Τατσόπουλου για το θέμα. Δεν μίλησε σαν συγγραφέας αλλά σαν ολοκληρωμένος καλλιτέχνης. Το μόνο που χω να προσθέσω είναι, ότι αν κάποιος κινηματογραφιστής δεν διαβάζει ποίηση ή δεν ξέρει κινέζικα, είναι αδύνατο να κάνει σωστό μοντάζ αφού είναι γέννημα θρέμμα τους(δες Αϊζενσταϊν). Κι επειδή τα ιδεογράμματα της Κίνας είναι κομματάκι δύσκολα…

VITA MI BAROUAK

ΥΓ. Θλίβομαι που δεν είμαι ακόμα εκεί!

19 σχόλια:

  1. πήρα μια ιδέα για το φεστιβάλ, από τα γραφόμενα σου.

    Δυστυχώς, εχω εγκαταλείψει εδώ και κάτι χρόνια τον κινηματογράφο, γιατί βαριέμαι να βλέπω τα ίδια.
    Θέλει και αυτός ψάξιμο και γαμώ την ατυχία μου, τι να πρωτοψάξεις;

    Αφού σήμερα, όλα τα σωστά και τα ωραία στα κρύβουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε, όχι και Βουλγαράκια! Θα νομίσει ο κόσμος ότι έχουν σχέση με τον Υπουργό Πολιτισμού Βουλγαράκη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ ange-ta
    Δυστυχώς κι εγώ μόνο μια ιδέα πήρα. Πάνω που άρχιζαν τα καλύτερα έπρεπε να φύγω…

    Έχεις δίκιο ότι για να την… βρεις, πρέπει να ψάξεις. Όχι μόνο στις ταινίες, στα πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ σκύλος…
    Δεν έχεις κι άδικο, δεν είναι το ίδιο πράγμα. Μονάχα που κάτι τέτοια με ξινίζουν.
    Θα μου πεις και το παιδί του ψωμά, ψωμάς δε γίνεται. Η πνευματική και πολιτική εξουσία όμως είναι άλλη φάση… γιατί καθορίζει τις τύχες μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μην χάσετε την φοβερή ταίνια του Emos Poe, προβάλετε αυτόνομα στα λουτρά στα λουλουδάδικα. Φοβερη! αντιγράφω από το site του φεστιβάλ

    Empire II / Έιμος Πόου
    Ένας χρόνος από τη ζωή στη Νέα Υόρκη όπως αυτή καταγράφηκε από το παράθυρο και την ταράτσα ενός άντρα. «Η ταινία έχει εμπνευστεί από το Empire, κλασικό οκτάωρο underground αριστούργημα του Άντι Γουόρχολ από το 1965, τη Θεία κωμωδία του Δάντη, το αριστούργημα του 1927 του Γουόλτερ Ρούτμαν Βερολίνο, συμφωνία μίας πόλης και το αναγεννησιακό αριστούργημα 10 μέτρων του Μικελάντζελο Μπουαναρότι, Δαυίδ. Στη μνήμη του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και του Μικελάντζελο Αντονιόνι». Έιμος Πόου

    Ακούγονται μεταξύ άλλων ποιήματα των Patti Smith, Jim Carroll και τραγούδια των Jeff Buckley, Debbie Harry, Cat Power, Nico, Steve Earl, Brian Eno

    Γιαχουντί Χαμάμ - Λουτρά στα Λουλουδάδικα
    ΕΪΜΟΣ ΠΟΟΥ
    Empire II, Εγκατάσταση - Προβολή

    17 Νοεμβρίου - 26 Νοεμβρίου 2007
    Ώρες προβολών: 12:00, 15:00, 18:00
    o.v. English/Greek sub., 180’

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χοχο, θαυμάσια!!! Κι σε μας εδώ η πεταλούδα του 10ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους έχει αρχίσει ήδη να πηγαίνει από καμμένο κούτσουρο σε κομμένο δέντρο και ετοιμάζεται να πετάξει μαζί με τα Ζιζάνια!! Ελπίζω πως στα επόμενα χρόνια στις προβολές του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης να απολαμβάνουμε τις ενήλικες δουλειές των παιδιών που κάνουνε τα πρώτα τους κινηματογραφικά βήματα στα εργαστήρια για παιδιά! Και μακάρι να είστε και τότε εκεί!
    ;-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ al barouak
    Τυχεράκια. Σήμερα θα βγω μάλλον με τον friko-manager. Σε περιμένω άυριο….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ patsiouri
    To πως βλέπουμε τον έξω κόσμο, εξαρτάται από το μέσα μας.
    Κι εγώ πολλές φορές βλέπω το ίδιο πράγμα σαν κόλαση και επόμενο πρωί σαν την Παράδεισο!
    ΥΓ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι σκύλοι τα βλέπουν όλα μονόχρωμα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Sοφια
    Έχω ακουστά την κάμερα ζιζάνιo αλλά δεν έχω έρθει στο φεστιβάλ. Πάντως ασχολείται κι έρχεται συχνά ένας φίλος μου, ο Λευτέρης Χατζηθεοδώρου. Σιδεράς στο επάγγελμα και φανατικός σινεφίλ, με μεγάλη προσφορά στις καλλιτεχνικές οργανώσεις στην επαρχία. Και γαμώ τα παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εγώ όπως κατάλαβες έχω τις μαύρες μου...νομίζω πως πρέπει να βρώ έναν τρόπο να μήδουλέψω για μεrικά χρόνια...αυτό είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. To Camera Zizanio είναι φοβερή εμπειρία, εγώ χάνω αρκετές από τις προβολές γιατί έχω μάθημα τα πρωινά στο σχολείο, αλλά βλέπω όλο το Ελληνικό Τμήμα πάντα. Κάποιες από τις παραγωγές των παιδιών είναι πραγματικά καταπληκτικές, και μάλιστα η αξία τους είναι το ότι αποτελούν μια πρωτογενή κινηματογραφική ματιά και ερμηνεία του κόσμου τους. Σου συνιστώ και το Camera Zizanio αλλά και τις ταινίες του διαγωνιστικού μέρους του 10ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, ανεπιφύλακτα. Και όπως είπα, ένα σημαντικό μέρος του Φεστιβάλ είναι οι συναντήσεις παιδιών-δημιουργών μεταξύ τους (έρχονται παιδιά από διάφορες χώρες) και τα κινηματογραφικά εργαστήρια που λειτουργούν εκείνες τις μέρες για μαθητές, τα μοναδικά στο είδος τους στην Ελλάδα. Μπράβο στο φίλο σου, είναι πολύ πιθανόν να τον ξέρω τουλάχιστον εξ όψεως!!
    ;-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ patsiouri
    Τις μαύρες ε? Πάντως οι μαύρες είναι καλύτερες απ τις γκρι…

    @ σοφία
    Τι ωραίο να ήμασταν και ‘μεις πάλι ζιζάνια. Συχνά πυκνά πιάνω τον εαυτό μου να παρατηρεί τα δίχρονα, τα τρίχρονα. Με μαγεύει ο τρόπος που ενθουσιάζονται με τα απλά καθημερινά πράγματα. Θέλω να τους μοιάσω…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Βρε Βίτα-Μι! Ουάκ και Μπαρουάκ!

    σέξυ φιγούρες με σπινθηροβόλα βλέμματα και το γαλάζιο του ουρανού παρέα.

    λες στον πρόλογο.

    Και μετά, κουβέντα;;;;

    Σ;))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ μαύρος γάτος
    Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Το blog μπορεί και να παρακολουθείτε…
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. επεράσαμε ομορφα ομορφα ομορφααααααααααααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλώς το κορίτσι…
    Καλά περάσατε ε;
    Και εδώ πάντως δεν νομίζω να περάσουμε άσχημα, αρκεί να συντονιστούμε…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ήταν τόσο όμορφα, που αναρωτιέμαι γιατί γύρισα, και δεν έμεινα εκεί να γεμίζω ομίχλη, υγρασία και θάλασσα στην άκρη του δρόμου.

    Θα βγάλω τις καρφίτσες από το μαξιλαράκι και θα τσιμπηθώ μπας και καταλάβω ότι είμαι εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ μαρκησία του Ο

    O Μαρκήσιος μου ανέθεσε να σας μεταφέρω ότι περνάει μια χαρά εκεί που βρίσκεται. Ο κολλητός του, Ντε Σαντ, έχει φροντίσει για την ψυχαγωγία του…

    ΑπάντησηΔιαγραφή