Δευτέρα, Οκτωβρίου 22, 2007

Παραγγελιά


Ανώνυμος: «Καλέ κυρ VITA MI BAROUAK, τι περίεργο όνομα κι αυτό που σέρνετε; Σκέτο μακρινάρι. Έχει κάποια σχέση με το μπαρόκ, τα μπαράκια ή μήπως πρόκειται για την πιο σύντομη προσευχή κάποιου δερβίση;»
Vita Mi: «Επέτρεψέ μου να σου εξηγήσω διηγούμενος μια αληθινή ιστορία, παρότι η φαντασία είναι η πιο πιστή ερωμένη μου. Έφτασε όμως η ώρα να την κερατώσω! Χαλάλι σου…»

Το κουτούκι ήταν γνωστό στους θαμώνες ως Πλάτανος, στην αυλή του δέσποζε μια Μουριά αλλά το όνομα που έγραφε η ξεφτισμένη ταμπέλα ήταν Έλατος. Εκεί λοιπόν, κάπου στον Πειραιά, μια ζεστή μέρα του Φλεβάρη, θαρρείς πως είχαμε ταξιδέψει πίσω στο χρόνο…
Το τρίχορδο μπουζούκι έκλεγε στη γωνία, οι μεθυσμένοι θαμώνες χειροκροτούσαν άρρυθμα και η παρέα μου στο κέντρο της ομήγυρης συζητούσε με έξαψη για βιβλία, τέχνες και το καθημερινό πήξιμο στη δουλειά.
Τότε ήταν που μας πλησίασε ένας αξύριστος τριαντάρης με αραιά μαλλιά κι αφού έριξε την ζεϊμπεκιά του, έκατσε μαζί μας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης δεν είπε τίποτα άλλο εκτός από το μότο: «Εγώ δεν ξέρω απ’ αυτά, είμαι από χωρίο και δουλεύω στην αμμοβολή!» Κι ενώ η συνεχιζόμενη επανάληψη της φράσης σαν επίμονο διαφημιστικό σλόγκαν μας είχε σπάσει τα νεύρα, μια ατάκα του Αλ, τον έκανε να αλλάξει τροπάρι.
«Ο Μπάροουζ», είπε ο Αλ, «είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας!»
Και τότε ο μεθυσμένος αμμοβολιστής απάντησε στο κροσέ του Αλ μ’ ένα ξαφνικό ντιρέκτ:
«Δεν είναι καλός ο Μπάροουζ, ο Κέρουακ είναι καλύτερος!»
Μείναμε σχεδόν μ’ ανοιχτό το στόμα. Ο απλός, λαϊκός θαμώνας της Μουριάς ή Πλάτανου ή Έλατου, αυτός που μέχρι εκείνη την ώρα διαφήμιζε τη βουκολική του καταγωγή, είχε δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα.

Από τότε έγινε το σύνθημά της παρέας. Όταν πέρναγε κάποια όμορφη, όταν η ταινία ήταν πατάτα ή γαμάτη, όταν τα σφηνάκια μας είχαν βάλει τρικλοποδιά, δηλαδή σε κάθε περίπτωση, χρησιμοποιούσαμε εκείνη την ατάκα που ‘χε γεννήσει ο «αμόρφωτος εργάτης»:
«Δεν είναι καλός ο Μπάροουζ, ο Κέρουακ είναι καλύτερος!»
Δεν ήταν μόνο οι Μπήτνικ που είχαν κατεβάσει τη λογοτεχνία στο πεζοδρόμιο.
Δεν ήταν μόνο που καιρό θέλαμε να εκφράσουμε το δικαίωμα του καθένα στην δημιουργία, στην τέχνη, στην απελευθέρωση…
Ήταν που αυτός ο άνθρωπος-σύμβολο έκλεψε τη φωτιά απ’ τους «θεούς» και μας τη χάρισε.
Από εκείνη λοιπόν τη στιγμή, το δαιμόνιο που ξεπήδησε μέσα απ’ τη φράση του, ο κοκκινομάλλης απόγονος του Διόνυσου, γνωστός στις κακόφημες γειτονιές των blogs και ως Barouak, μπήκε μέσα μας κι έκανε κατάληψη στην ψυχή μας.
Είναι αυτός που σαλπίζει μες την ψυχή του Vita Mi Barouak, όταν σαν ημιπαράφρονας πιανίστας πληκτρολογεί τα κείμενά του.
Είναι αυτός που σαλπίζει μες την ψυχή του Al Barouak όταν γράφει ποιήματα ή μοντάρει τα video-art του.
Ναι φίλοι μου, ο Barouak είναι το δαιμόνιο, που τρυπώνει στην ψυχή του κάθε δημιουργού, ο οποίος χωρίς εξειδικευμένα πτυχία και λοιπές προδιαγραφές, χορεύει ασταμάτητα πάνω στο σανίδι της δημιουργίας… ελεύθερος, ελεύθερος, ελεύθερος κι αυτό αρκεί!

15 σχόλια:

  1. Και να σου πω ότι αναρωτιόμουν από πού βγαίνει αυτό το όνομα...
    Και έχω κάτι τέτοιες ιστορίες που έχουν γίνει ατάκες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγνώμη για την ατσαλιά, το ξαναβάζω:
    Ωραία, η ιστορία για το επώνυμο. το μικρό από πού προέρχεται; Ελπίζω όχι από κάποια ταπεινά αρχικά Β.Μ., που έγιναν Vita Mi!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ antonie
    Ξέρεις σε εκείνο το κουτούκι έχει γυριστεί σκηνή ταινίας του Αγγελόπουλου και ένα video clip του Μάλαμα. Οι πληροφορίες λένε ότι έχουν γυριστεί κι άλλα...

    Όταν το γκρέμισαν έγινε τριήμερη κηδεία και έπαιξαν πολλές κομπανίες για χάρη του.
    Θυμάμαι ότι ήταν τόσος πολύς ο κόσμος που έφερναν τσιμεντόλιθα απ την διπλανή οικοδομή για να κάτσουν.
    Ξαναχτίστηκε από την αρχή και 17 Νοέμβρη(τίποτα δεν είναι τυχαίο) θα έχει εγκαίνια…

    @ ο σκύλος της Vita Kapa
    Νομίζω ότι αποκάλυψα το πιο ενδιαφέρον κομμάτι. Το άλλο άστο να το πάρει ο άνεμος.
    Αλλά και το δικό σου όνομα κρύβει μυστήριο. Λοιπόν πως σου ‘ρθε, για πες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. και η ιστορία ωραιότατη και το μουράλ του ντιέγκο επίσης!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ unpatatras
    Τκς αλλά δεν έπιασα τι σημαίνει το "μουράλ του ντιέγκο". Λες αν πιω μια τεκίλα να καταλάβω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Exo kero na se divaso, parola auta esthanome thn idia gnorimh esthish... thn ypervatikh.

    Apo tote pu exo na se "do" exeis ginei 31... ego se 3 vdomades apo shmera :(

    Epishs, nomizo oti se exo dei sto kafe tu Ianou... an den hmun atomo diskolo sta koinonika tha su eixa milisei, apo thn allh omos, an den hsun esy?

    Cheers!

    Na eise kala Vita :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ patsiouri
    Έτσι να τα θαλασσοπούλια, άπιαστα...

    @ mh xeirotera
    Κι εγώ είχα καιρό να ‘ρθω στα μέρη σου αλλά βρήκα το δρόμο και πέρασα καλά! Όσο για το καφέ, τι να πω, δεν πρέπει να ‘μουν εγώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νομίζω ότι με το «μουράλ του Ντιέγκο» εννοεί την εικονογράφηση του ποστ, την οποία εξέλαβε για τοιχογραφία του διάσημου μεξικανού ζωγράφου Ντιέγκο Ριβέρα. Δεν μπορώ να την δω σε μεγέθυνση αλλά μου φαίνεται ότι δεν είναι του Ριβέρα, παρότι η τεχνοτροπία του περίγυρου την θυμίζει. Εκείνη η φιγούρα στο κέντρο, όμως, δεν πολυταιριάζει.

    Εγώ τι; Η Βάλια Κάλντα είναι ένα ωραίοα δάσος στα Γρεβενά, όπου πάω διακοπές και κοπροσκυλιάζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Ο σκύλος...
    Βρε συ μπράβο, του Ριβέρα είναι ο πίνακας αλλά δεν ήξερα πως τον λένε...
    Σωστός ο σκύλος που κοπροσκυλιάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σκύλος-θαλασσοπούλι σημειώσατε 1!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. IF
    patsiouri=θαλασσοπούλι
    Then
    Barouak=Den kserei ti tou ginetai
    else
    x=leme kamia malakia na perna h wra

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πολύ καλό. Ο Barouk είναι πια το σύμβολο της αντίληψης της απάτης και της κενότητας, της φαυλότητας του συστήματος που μας ταλαιπωρεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ deimos

    Πολύ σωστό σε βρίσκω δείμε...
    Και επιπλέον:
    Ποτέ άλλοτε εργαζόμενοι και γνώση δεν ήταν τόσο κοντά.
    Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν τόσα πολλά «μέσα» για να δημιουργήσουν.

    Ο ερασιτεχνισμός κρύβει μεγάλη δυναμική, κρύβει μεγάλες αλήθειες!
    Τα blog το αποδεικνύουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή