Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 21, 2007

Ένα ντανταϊστικό αρχαιοελληνικό στοίχημα

Ο Διογένης σταμάτησε και κοίταξε στο βάθος τα μάρμαρα της ακρόπολης που γυάλιζαν στο φως του ήλιου. Παραμέρισε το χιτώνα του, έβγαλε έξω το σηκωμένο του μόριο και άρχισε να αυνανίζεται στην αγορά της Αρχαίας Κορίνθου, με αργές, απολαυστικές παλινδρομικές κινήσεις, μπρος στα έκπληκτα μάτια των περαστικών.

Ο πιο πονηρός απ αυτούς, ένας έμπορος, τον πλησίασε κι αφού περίμενε υπομονετικά μέχρι να ολοκληρώσει το «φυσικό έργο» του ο Διογένης, του είπε:
«Ο κόσμος λέει ότι είσαι τελείως παλαβός…»
«Μπα, υπερβολές. Απλά όπως θα πρόσεξες είμαι… σχετικά αυτάρκης!»
«Και ετοιμόλογος, βλέπω… Ξέρεις έρχεται από ‘δώ ο Βασιλιάς των Μακεδόνων, ο Αλέξανδρος.»
«Καλή φάση, θα του ζητήσω αυτόγραφο.»
«Ας τις μαλακίες Διογένη. Καλά λένε ότι το πολύ το τάκα τάκα κάνει… λοιπόν άκου! Κάποιος ρουφιάνος μου ‘πε, ότι ο Αλέξανδρος σε πάει πάρα πολύ και θέλει να ικανοποιήσει, όποια επιθυμία του ζητήσεις»
«Δεν μιλάς σοβαρά τώρα;…»
«Σοβαρότατα!»
«Ωραία θα του ζητήσω μια βιλίτσα με θέα στο Αιγαίο. Βαρέθηκα τόσα χρόνια σ αυτό το πιθάρι…»
Ο πονηρός έμπορος έπρεπε πάση θυσία να επωφεληθεί. Ήταν γνωστός στην πιάτσα για τις ριψοκίνδυνες επιχειρηματικές του κινήσεις. Σκέφτηκε για λίγο και γνωρίζοντας καλά ότι ο Διογένης, ήταν κολλημένος τόσο με το στοίχημα, όσο και με την μικρή του κόρη, του είπε:
«Θέλω να σου προτείνω κάτι ριψοκίνδυνο… Αν δεν φοβηθείς το σπαθί του βασιλιά και τολμήσεις να του πεις να παραμερίσει γιατί σου κρύβει, δήθεν, τον ήλιο, τότε θα σου δώσω να παντρευτείς την κόρη μου. Δεν ξέρω αν το έμαθες αλλά πέρυσι βγήκε Μις Κόρινθος …»
Ο Διογένης τρελάθηκε μόλις άκουσε αυτά τα λόγια.
«Ποια μωρέ, το Λενιώ εννοείς;!»
«Αμ ποια άλλη…»
«Κι αν κωλώσω την τελευταία στιγμή;», ρώτησε ο Διογένης αισθανόμενος το μαραζωμένο του μόριο να ζωηρεύει πάλι.
«Αν κωλώσεις να πεις στον Αλέξανδρο να παραμερίσει… θα μοιραστούμε εκείνο που τελικά τολμήσεις να του ζητήσεις. Μπορείς να του ζητήσεις να σου δώσει… χίλιες λίρες! Σε κάθε περίπτωση θα είσαι κερδισμένος. Στην μια περίπτωση όμως θα γίνω και γω πλουσιότερος κατά 500 χρυσά… Λοιπόν τι λες; Πάει στοίχημα;»
Τα σάλια του Διογένη, έτρεχαν ήδη για το μικρό Λενιώ. Φαντάστηκε στιγμιαία να την κουτουπώνει μες το πιθάρι του και χωρίς δεύτερη σκέψη έδωσε το χέρι του στον πονηρό έμπορο και το σφίξανε σαν αληθινοί άντρες…

ΥΓ. Ξεκινώντας είχα την πρόσθεση να γράψω ένα σχόλιο για τις εκλογές. Τελικά μου βγήκε να ρίξω στο τραπέζι το love story που μόλις διαβάσατε! Το ίδιο κάνει…

9 σχόλια:

  1. πολύ καλή επιλογή (για μας) έκανες και την χάρηκα.
    Ωραίο κείμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. E...δεν απέχει και πολύ...το πιθάρι τί συμβολίζει???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τΑ σέβη μου.

    Η σάτιρα σου πάντα μου άρεσε.

    Γαμάτο
    παιχταρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ roidis
    Και για μένα ήταν καλύτερο. Το διασκέδασα περισσότερο… Έμεινα πιο πιστός στον εαυτό μου…

    @ patsiouri
    Δεν διαφωνώ. Μονάχα που πιστεύω ότι η συσχέτιση είναι μάλλον πολυεπίπεδη και υποσυνείδητη…

    @ sigmataf
    ΤΚΣ! Αν δώσετε κάμια συναυλία ή κάτι τέτοιο δώσε σήμα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χαλάλι οι εκλογές αν είναι να σε διαβάζουμε. Μού άρεσε. Πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ attalnti
    Γεια σου Ατταλάντη!!
    Χαθήκαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ... μόνο για να ξαναβρεθούμε! Τί γλύκα θα είχε διαφορετικά; Σε γλυκοφιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ καλόοοο. Ήταν γνωστό ότι ο Διογένης αυνανιζόταν μπροστά σε όλο τον κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ attalanti
    Είσαι μία πονηρή αλεπού εσύ...

    @ δείμος
    Γεια σου ρε Δείμε... Πάλι καλά που το επισήμανες. Όχι τίποτα άλλο δηλαδή αλλά για να μην λένε οι οχτροί μου ότι ο Βarouak γράφει χωρίς να κάνει έρευνα... Μπουχαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή