Φωτιά στη Φορμόλη

Και τώρα ήρθε η ώρα να παίξω με τις λέξεις των φίλων...
O Dr Uqbar (λαγνεία, φορμόλη, υποχόνδριος, σιγή, αίμα) και η αλεπού (έλατο, ελάφι, άμαξα, άγιος, ύπνος) μου έβαλαν δύσκολα.

Φωτιά στη Φορμόλη

Ο Κωνσταντίνος Καλενδέρογλου, ο γνωστός γαιοκτήμονας, ήταν τελείως υποχόνδριος. Απ την ώρα που μπήκε στην άμαξά του δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να παραπονιέται στην κυρία Καλενδέρογλου, για αφόρητους πόνους στο στήθος.
«Θα πεθάνω, γλυκιά μου, θα πεθάνω…», της έλεγε και της ξανά έλεγε αλλά εκείνη είχε κουραστεί να τον ακούει τόσα χρόνια κι αποφάσισε να βάλει σε λειτουργία το κόλπο που ήξερε να κάνει καλά. Γύρισε το νοητό διακόπτη, αποκοιμήθηκε και ταξίδεψε σε μέρη γεμάτα λαγνεία και ηδονή παρέα με τον Μαρκήσιο Ντε Σαντ και την παλιοπαρέα του.
«Καργιόλα…», ψιθύρισε ο Κωνσταντίνος Καλενδέρογλου διαπιστώνοντας ότι εκτός απ τον μαρκήσιο την είχε πάρει κι ο ύπνος.
Άνοιξε ένα μεταλλικό κουτί που βρισκόταν δίπλα του στο κάθισμα της άμαξας κι έβγαλε από μέσα μια γυάλα γεμάτη φορμόλη. Μια γυάλα που φιλοξενούσε ένα έμβρυο 2 μηνών. Σχεδόν αυτόματα στο δάσος απλώθηκε μια μυστηριώδης σιγή. Δεν ακουγόταν τίποτα, ούτε καν οι ρόδες της άμαξας που τραντάζονταν στο χωματένιο δρόμο.
Κοίταξε έξω και είδε ένα αρσενικό ελάφι να τρέχει πίσω απ τις φυλλωσιές. Οι ντόπιοι έλεγαν ότι ήταν γρουσουζιά να βλέπεις αρσενικό ελάφι όταν σουρούπωνε.

Ξαφνικά ακούστηκε ένα τρομερός θόρυβος, κάποιος ούρλιαξε, η άμαξα ανετράπη και τα πάντα στροβιλίστηκαν μέχρις ότου μπλέχτηκαν ανάμεσα σε μέταλλα, αίματα και σπασμένα ξύλα.
Έριξε το τρομαγμένο βλέμμα του πάνω της, ήταν πληγωμένη, σοκαρισμένη, κάτασπρη αλλά ζωντανή.
O Κωνσταντίνος Καλενδέρογλου κατά παράδοξο τρόπο δεν είχε την παραμικρή αμυχή. Βγήκε έξω και διαπίστωσε ότι η άμαξα είχε καταπλακωθεί από ένα κομμένο έλατο ενώ ο αμαξάς κείτονταν νεκρός. Γύρισε, κοίταξε εκείνη που ακολουθούσε πίσω του και τότε άκουσε μια αγριεμένη φωνή.
«Τα λεφτά ή τη ζωή σου, σκατόγερε!»
Κοίταξε δεξιά του και είδε ένα νεαρό με τραγιάσκα, ρούχα χωριάτη και ένα καργιοφύλι στα χέρια, ενώ δίπλα του κάποιος άλλος κρατούσε τσεκούρι.
«Τα λεφτά ή τη ζωή σου!», επανέλαβε η φωνή.
«Δεν έπρεπε να το ρίξουμε το μωρό, αυτά πληρώνουμε τώρα…», σκέφτηκε ως γνήσιο τέκνο της Μιας Αγίας Αποστολικής Εκκλησίας και ετοιμάστηκε να τα κάνει πάνω του. Η αλήθεια ήταν ότι πλήρωνε την φτώχεια που χε σπείρει στις οικογένειες των αγροτών του κάμπου.
Ο γαιοκτήμονας άρπαξε απ το χέρι τη γυναίκα του κι έτρεξε προς τα δέντρα αλλά πριν προλάβει να χαθεί στις φυλλωσιές άκουσε τον πυροβολισμό. Αισθάνθηκε κάψιμο στο στήθος, είδε το αίμα να τον πλημμυρίζει, γονάτισε ανήμπορος κι έπειτα όλα σκοτείνιασαν.
Το αμέσως επόμενο δεύτερο είδε μπροστά του φως κι ένα γεράκο με αυστηρό ύφος να κάθεται μπροστά από μια πελώρια είσοδο. Ο Άγιος Πέτρος μελέτησε τα έγγραφα, έκανε τις ποσθαφαιρέσεις κι έπειτα είπε στους Αγγέλους που αλήτευαν εκεί γύρω.
«Κάποιο λάθος έχει γίνει! Παρακαλώ οδηγήστε τον κ. Καλενδέρογλου στο ασανσέρ… Με συγχωρείτε κύριε αλλά πρέπει να πάτε το συντομότερο δυνατό στο φλεγόμενο υπόγειο, σας περιμένουν με αγωνία…»

ΥΓ1. Καλλιτεχνικές Παραγγελιές γιοκ!
ΥΓ2. Θα ακολουθήσει νέο post για το κινηματογραφικό παιχνίδι…