Άλλη μια αξιόλογη ταινία ήρθε να προστεθεί στην πολύ ενδιαφέρουσα φουρνιά των ελληνικών ταινιών της φετινής σεζόν. Πρόκειται για το “Μαύρο λιβάδι” του Βαρδή Μαρινάκη που προβάλλεται αυτή την περίοδο στις αίθουσες.
Η ιστορία μας ταξιδεύει σε ένα μοναστήρι την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου η ιδιόμορφη σχέση μιας μοναχής κι ενός γενίτσαρου θα ταράξουν τη φυσική και «μεταφυσική» τάξη των πραγμάτων.
Η θέση της ταινίας είναι πολύ πιο προκλητική από ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά. «Το παιχνίδι των λυγμών» του Neil Jordan και το μυθιστόρημα «Παρτάλι» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη σάς κλείνουν το μάτι. Ωστόσο, ας αφήσουμε τη σκοτεινή αίθουσα να αποκαλύψει το μυστικό.
Οι δημιουργοί της ταινίας πετυχαίνουν με ελάχιστα μέσα να αναπαραστήσουν με επιτυχία την εποχή όπου δρουν οι πειστικά χτισμένοι χαρακτήρες. Εντυπωσιακά, λυρικά πλάνα αποκαλύπτουν το μεγαλείο της φύσης. Ο άνεμος, τα πουλιά, τα ζωύφια συνοδεύουν τη μουσική σε μια ορχήστρα που υποβάλλει και δημιουργεί μια μυσταγωγική ατμόσφαιρα. Θαρρείς, ένα πέπλο έχει κρύψει τον ήλιο σε μια ιστορία που ακολουθεί το δικό της ιερό ρυθμό.
Στο «Μαύρο λιβάδι» δεν χωράνε ούτε θρησκείες ούτε στρατοί. Μονάχα οι εξεγερμένες ψυχές που επιστρέφουν στη φύση παρέα με τα ποδοπατημένα τους ένστικτα.
Πρώτη δημοσίευση στο Δρόμο
Έχω διαβάσει πολύ καλά λόγια για το έργο. Να δω πώς θα το προλάβω...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σιγά μην το παίξει κανένα σινεμά στα Χανιά.. πάλι greek-movies.com θα παίξει
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια και χαρά παίδες. η ταινία πέρα από τη κατηγορία φωτογραφία που θέλουν να τη ρίξουν για να τη ξεφορτοθούν, θέτει ζητήματα προσδιορισμού του φύλου,σωματικής έλξης vs πνευματικής ενατένισης πλησιάζοντας τις ερωτικές σελίδες ενός βιζυινού. θέλει δρόμο δε λέω, αλλά οι αθλιότητες που υπέστη από "έγκριτους" δημοσιογράφους είναι απαράδεκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή