Δευτέρα, Νοεμβρίου 02, 2009

Η Ψυχή Βαθιά ήταν άψυχη;



Στους διαδρόμους του Περισσού η Αλέκα, η Λιάνα και η υπόλοιπη παλιοπαρέα έχουν βγάλει τα αριστερόμετρα και μετρούν κατά πόσο η τελευταία ταινία του Παντελή Βούλγαρη πληροί τις προδιαγραφές RED ISO. Το κακό είναι ότι στο σύνολό της, σχεδόν, η δημοσιογραφία (και όχι μόνο) λειτούργησε αναλόγως, αδιαφορώντας για κάτι βασικό. Ότι η Ψυχή Βαθιά είναι έργο τέχνης και όχι ιστορική μαρτυρία.
Πρωταγωνιστές στο στόρι είναι δυο αδέρφια που πολεμούν σε αντίπαλα στρατόπεδα κατά τη διάρκεια του τελικού ξεκαθαρίσματος του εμφυλίου, μεταξύ των ανταρτών και του στρατού. Παρακολουθούμε, λοιπόν, το ανθρωπιστικό δράμα των τελευταίων ημερών στο Γράμμο.
Σε επίπεδο σεναρίου, η ιστορία δεν αποτυπώνεται δυναμικά, παρά τις εντυπωσιακές εκρήξεις του γαρνιρίσματος. Στην προσπάθεια του σεναριογράφου να κρατήσει ίσες αποστάσεις και να προβάλει ανθρωπιστικά και αντιπολεμικά μηνύματα, είπε μισές αλήθειες. Γεγονός μάλλον αναπόφευκτο, δεδομένου των προθέσεών του. Επίσης, χρησιμοποίησε ατάκες-σύμβολα που δεν ταίριαξαν με τη ρεαλιστική κινηματογράφηση.
Από τεχνικής άποψης η Ψυχή Βαθιά είναι σχεδόν άρτια (για τα ελληνικά δεδομένα) Ρεαλιστικές τεχνικές κινηματογράφησης, εντυπωσιακοί ήχοι κι εκρήξεις, ταιριαστή μουσική και πειστικότατη φωτογραφία με background πανέμορφα βουκολικά τοπία.

Ο κινηματογράφος, όμως δεν είναι μόνο τεχνική, είναι και ψυχή (και μάλιστα βαθιά!) Εφόσον, λοιπόν ο Βούλγαρης στήριξε το εγχείρημά του στον συναισθηματισμό του σεναρίου, θα έπρεπε να προετοιμάσει κατάλληλα και τους υποκριτές. Δυστυχώς, όμως, ο σκηνοθέτης (ίσως γιατί επέμεινε υπερβολικά στην τεχνική αρτιότητα) άφησε σε δεύτερη μοίρα τις ψυχές των πρωταγωνιστών του.

Οι ηθοποιοί βαφτίστηκαν αντάρτες, αδέρφια, μάνα, αλλά στην ουσία δεν το βίωσαν και γι’ αυτό δεν το υποκρίθηκαν σωστά, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Και έτσι κάπως: Οι ματιές που ανταλλάσσουν τα αδέρφια δεν είναι αδερφικές. Η φωνή της μάνας απλά μιμείται τη φωνή της μάνας, σαν ανάγνωση σε κάποιο casting. Οι ατάκες τους αχρωμάτιστες, φαντάζουν μηχανικά φτιαγμένες.
Αναπόφευκτα, λοιπόν, οι ψυχές των πρωταγωνιστών έμειναν έξω απ’ το κάδρο, με αποτέλεσμα η Ψυχή Βαθιά να καταντήσει άψυχη.

Vita Mi Barouak

4 σχόλια:

  1. Αν κι είχα γράψει ένα άρθρο σχετικά κυρίως με την αντίδραση του ΚΚΕ -στο πνεύμα που κι εσύ έθεσες- την ταινία δεν την έχω δει ακόμα. Μόλις τη δω θα επιστρέψω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συνήθως, όταν δηλώνεις "κάτι"
    δεν είναι απαραίτητο ότι είσαι
    κιόλας.
    Καλώς σας βρίσκω ξανά!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ deimos
    Κάθε προσέγγιση έχει το ενδιαφέρον της. Προσπάθησα να την δω καθαρά κινηματογραφικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή