Παίζοντας με σύγνεφα και πανταλόνια…

Λίγο μετά την Ρωσική επανάσταση του ’17 ένας Σκανδιναβός παραγωγός θέλησε να εκμεταλλευτεί την εμπορική επιτυχία του «Θωρηκτού Ποτέμκιν». Πως όμως ήταν δυνατό να προβάλει στις αίθουσες μιας καπιταλιστικής χώρας μια επαναστατική ταινία, ενώ ο κόσμος κόχλαζε ακόμα;
Ο δαιμόνιος λοιπόν παραγωγός αγόρασε την ταινία και κάνοντας μοντάζ άλλαξε τελείως το νόημα της. Στην πραγματική version τα γεγονότα έχουν ως εξής: κάποιοι ναύτες διαμαρτύρονται για το φαγητό, συλλαμβάνονται και στήνονται στον τοίχο, γίνεται εξέγερση του πληρώματος για να τους σώσουν, η εξέγερση νικά και το πλοίο σπεύδει να βοηθήσει την επανάσταση.
Αντίθετα ο παραγωγός με έντεχνο κόψιμο και ράψιμο διαμόρφωσε τη σειρά των γεγονότων ως εξής: Οι ναύτες διαμαρτύρονται για το φαγητό, ξεσπά εξέγερση, οι αρχηγοί της εξέγερσης συλλαμβάνονται και στήνονται στον τοίχο…
Ας μεταμορφωθούμε λοιπόν σε μεταμοντέρνοι προβοκάτορες κι ας παίξουμε το ίδιο παιχνίδι. Ας αλλοιώσουμε το νόημα σε ένα επαναστατικό ποίημα κι ας το κάνουμε εύπεπτο, ικανό να μιλήσει σε όλες τις ψυχές ακόμα και σε κείνες που θησαυρίζουν εκμεταλλευόμενες τον πόνο του άλλου!
Ας μοντάρουμε λοιπόν το ποίημα-προφητεία του Μαγιακόφσκι «Σύγνεφο με πανταλόνια»(όποιος ενδιαφέρετε για το ποίημα:
http://www.edu.uoc.gr/~poreia/culture/mayak/sygnefo.htm).
Όχι φυσικά και δεν το κάνουμε για τα αργύρια όπως ο Σκανδιναβός παραγωγός. Στόχος του πειράματος μας είναι να χριστούμε υπόδουλοι στη βεβήλωση κάθε νόρμας!


Μοντάζ στο «Σύγνεφο με πανταλόνια»

Μητέρα,ο γιος σας είναι εξαίσια άρρωστος Πάσχει από πυρκαϊά καρδιάς.
Ακούστε!Κάνει το κήρυγμά τουμε βογγητά και ουρλιάγματαο σύγχρονος φωνακλάς Ζαρατούστρας.

ακόμα κ' ένα αστείοπου φτύνει απ' το καψαλιασμένο στόμα του,πετάγεται έξω σαν πόρνη γδυτήαπόνα μπορντέλο πούπιασε φωτιά.
Χίλιες φορές θα στροβιλίσει ο ήλιοςσε χορό της γης,όπως η Ηρωδιάδατην κεφαλή του Βαπτιστή.Κι όταν τα χρόνια μουτα χορέψει ως το τέλος,μ' εκατομμύρια στάλες αίμαθάχουν στρωθεί τα χνάρια μου
Παραμερίστε.Δε θα μου φράξετε το δρόμο.
Πάλι ερωτευμένος θα ριχτώ στο γλεντοκόπι,πυρπολώντας το τόξο των φρυδιών μου.

Θέλετε-θάμαι ακέριος όλο κρέας, λυσσασμένος,-κι αλλάζοντας απόχρωση σαν ουρανός-θέλετε-θάμαι η άχραντη ευγένεια-όχι άντρας πια, μα σύγνεφο με παντελόνια

Μητέρα,ο γιος σας είναι εξαίσια άρρωστος…

-δημοσιεύτηκε στο cineek.gr-