Αφού τραυματίστηκε αχρηστεύοντας το αριστερό του χέρι στη
μάχη της Ναυπάκτου κατά των Οθωμανών κι έχοντας γράψει δεκάδες θεατρικά έργα
δίχως επιτυχία, συνειδητοποίησε ότι η
ανακάλυψη του Γουτεμβέργιου μπορούσε επιτέλους να τον κάνει πλούσιο. Θα άφηνε
πίσω του τη θεατρική γραφή, που έταζε στους γραφιάδες της εποχής πλούτη και
δόξα. Και στη φυλακή δεν θα ξανάμπαινε για κατάχρηση.
Μια παράξενη ιδέα είχε καρφωθεί στο μυαλό του Θερβάντες. Το μέλλον ήταν
το μυθιστόρημα. Λογοτεχνικό είδος που παρέμεινε παρακατιανό μέχρι την εποχή του Μπαλζάκ, διακόσια χρόνια μετά.
Κι άρχισε να
γράφει τον Δον Κιχώτη.
ΥΓ. Ο «στόρι τέλερ» αλλάζει μορφή ανάλογα την εποχή. Τετρακόσια
χρόνια μετά το θάνατο του Θερβάντες και με το facebook πάντα
ανοιχτό, αναρωτιέμαι σε τι θα μεταλλαχτεί συντόμως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου