Σκύψτε το κεφάλι και κοιτάξτε τα πόδια σας, ενώ βαδίζετε. Όλα τα άλλα γύρω θα γίνουν φλου. Ιδού η τεχνική της ταινίας. Μια ξεχωριστή υποκειμενική ματιά που σοκάρει. Δεν προκαλεί συναισθήματα, διότι θέλει τα πάνω και τα κάτω του το συναίσθημα, χτίζεται τούβλο τούβλο. Αντίθετα εδώ η αφήγηση είναι μονότονη. Το αφηγηματικό μοτίβο δεν αλλάζει. Είτε πλένεις τα χέρια σου, είτε χάνεις το γιο σου, η σκηνή είναι κινηματογραφημένη με τον ίδιο τρόπο. Και νιώθετε σαν να βρίσκεστε εκεί. Όπου τα συναισθήματα έχουν καεί στα κρεματόρια. Και είστε σοκαρισμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου