Τρία χρόνια μετά το εξαιρετικό «Αναμνήσεις από το ρετιρέ», ο Γιώργος Λαμπράκος ξαναχτυπά με τη νουβέλα «Υπογείωση» φλερτάροντας με το θέατρο του παραλόγου. Ακολουθεί ένα σύντομο απόσπασμα:
Ναι, δυστυχώς πρέπει να τρώω, δε γίνεται μόνο να πίνω. Έτσι μου 'παν, αλλιώς , μου 'παν, θα πεθάνω. Θα πεθάνω σίγουρα, έτσι μου 'παν. Θα πεθάνω από πείνα ή από κίρρωση του ήπατος, έτσι μου 'παν. Όταν πεθαίνεις άσχημα, είναι άσχημα τα πράγματα, έτσι μου 'παν. Δίκιο θα 'χουν δεν μπορεί! Τα πράγματα είναι άσχημα μόνο όταν είναι άσχημα, τους έλεγα με τη σειρά μου. Κι αυτοί μου έλεγαν άλλα. Κι εγώ απαντούσα άλλα. Ααα... οι λέξεις δεν μου έλειψαν ποτέ! Έχω περισσότερες απ' όσες χρειάζομαι πια. Τι τις θέλω τοσες; Να πω τι; Τον πόνο μου; Σιγά το πράμα!
Καλοτάξιδο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοτάξιδο, καλοτάξιδο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλάτε με ένα ποίημα ή στείλτε ένα;
ΑπάντησηΔιαγραφή