Δευτέρα, Νοεμβρίου 17, 2008

Γράμμα στους νεκρούς του Πολυτεχνείου


Είπαν πως ξεπούλησαν τον αγώνα σας.
Και οι φίλοι σας δάκρυσαν, ενώ άφηναν σημειώματα και κόκκινα γαρύφαλλα στα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
Είπαν πως εσείς δεν θέλατε να φέρετε πίσω τον Καραμανλή,
αλλά στόχο σας είχατε βάλει έναν Άλλο Κόσμο...
Κι είδατε, από εκεί ψηλά, πολλούς να αλλάζουν μετερίζι,
να σκύβουν το κεφάλι στο ΝΑΤΟ, στις ΗΠΑ,
να μην νοιάζονται για Ψωμί, Παιδεία.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ των πολλών να τους αφήνει αδιάφορους,
μονάχα για την τσέπη τους να ιδρώνει το μέτωπό τους.
Σύντροφοι,
Χτες που κατέβαινα τη Στουρνάνη, είδα το Πολυτεχνείο γεμάτο από παιδιά αγέννητα το 73.
Φέτος πήγα σε πορείες με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Έμαθα για εκατοντάδες εξεγέρσεις πεινασμένων σε διάφορες γωνιές του πλανήτη.
Είδα τον Καπιταλισμό να αυτοτραυματίζεται.
Τη Μεγάλη Κρίση να πλησιάζει.
Εκείνη που θα μας οδηγήσει στον επαναπροσδιορισμό.
Και θα φέρει την Κάθαρση.
Όλα αυτά με κάνουν να χαμογελώ.

Σύντροφοι,
Το αίμα σας έγινε λίπασμα.
Κι από παντού, ξεπηδάνε σπινθήρες αντίστασης.
Το όραμα σας, που κάποιοι θέλησαν να θάψουν στο χώμα, κλέβοντάς σας την πνοή
35 χρόνια μετά παραμένει ζωντανό,
και μέρα με τη μέρα απλώνεται, ισχυροποιείται, θεριεύει.
Γιατί το αίμα σας
που είναι ακόμα στη μνήμη μας νωπό
έχει μετουσιωθεί εδώ και καιρό
στο ΚΟΚΚΙΝΟ της παντιέρας
που ανεμίζει στις καρδιές μας.

Σύντροφοι,
Αισθάνομαι το χαμόγελο να ανατέλλει στα χείλη σας...


Vita Mi Barouak



24 σχόλια:

  1. Ανατέλλει, ανατέλλει. Ευτυχώς. Ας προσπαθήσουμε να μη δύσει αμέσως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. το ανέρτησα, έτσι όπως είναι!

    Φιλιά Βιτούλη μου.
    Μακάρι να ανατείλει μια άλλη εποχή.
    Μακάρι να την ζήσω, αυτη την εποχή και γω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. oi eksegerseis den benoun se mousia.
    ebros gia ths genias mas ta polytexneia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μ'αρέσει που είσαι αισιόδοξος. Είναι κι αυτό μια πράξη αντίστασης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ al barouak
    Εκτιμώ ότι όλα θα γίνουν αργά και βασανιστικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ puppet
    Ας γίνει η καθημερινότητά μας ένα Πολυτεχνείο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ αλεπού
    Έτσι μου βγαίνει, είναι αυθόρμητο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ συμφωνία
    Όταν ξεκινά ο χορός, ο καθένας βάζει τα δυνατά του να χορέψει καλύτερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ ange-ta
    Νομίζω πως θα ανατείλει με την ταχύτητα που γυρνάει η γη, αλλά θα το καταλάβουμε αργά και βασανιστικά, όπως την αισθανόμαστε να γυρίζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τα σέβη μου, Μπαρουακ. Ήρθα από την ange-ta. Έτσι, να μείνει αναμένη η φλόγα μέχρι να γίνει πυρκαγιά. Από τις καλές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος10:19 π.μ.

    "Νεκρούς του Πολυτεχνείου"; Ποιους ... νεκρούς; Μία αδέσποτη σφαίρα σκότωσε μία Νορβηγίδα τουρίστρια. Όχι μύθους, ρε παιδιά! Δαρμένοι, ναι. Νεκροί, όχι. Εκτός κι αν αρκεί η μαρτυρία ενός οδηγού, ο οποίος δεν ξέρουμε τι έγινε μετά την δικατατορία, ότι είδε τον Ντερτιλή να σκοτώνει κάποιον, που ούτε όνομα, ούτε οικογένεια ποτέ βρέθηκε, ώστε να καταδικαστεί ο Ντερτιλής σε ισόβια κι εσείς να μιλάτε άνετα για "νεκρούς" του πολ/νείου. Ο εν λόγω οδηγός (αμφιβάλλω αν ήταν καν οδηγός) τι έκανε μετά την 17/11/73 μέχρι την πτώση της δικτατορίας, 24/7/1974;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μπαρουάκ, συγγνώμη για την παρέμβαση στα μέρη σου:
    Ανώνυμα, ξέρω ότι οι αμφισβητίες μιλάτε για μόλις ένα νεκρο και αυτόν από αδέσποτη σφαίρα, αλλά πρώτη φορά ακούω για... Νορβηγίδα τουρίστρια!!!
    Έχετε ξεπεράσει κάθε όριο...
    Κυκλοφορεί η λίστα με τα ονόματα, υπάρχουν. Και -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν έχετε καν το θάρρος της υπογραφής σας, ανώνυμοι μπαίνετε και γράφετε την ανοησία σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Και για να μην κουράζεσαι, ανώνυμε:
    http://2.bp.blogspot.com/_Jtxb9AL8XfY/SSCshkURHMI/AAAAAAAAGhs/JOM36F_v9GE/s1600-h/alpehiovixnutbj7hbb0.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος7:14 μ.μ.

    Mα ο κατάλογος που παραθέτεις έχει χρονολογία 1982, δηλαδή εννέα χρόνια μετά. Πότε έγινε η δίκη για το Π/χνείο; Γιατί δεν αναφέρθηκαν εκεί νεκροί; Γιατί ο εισαγγελέας είπε "νεκροί δεν υπήρξαν, αλλά θα μπορούσε έχουν υπάρξει"; Όσοι θυμούνται την δίκη, πρέπει να το ξέρουν αυτό. Οι "νεκροί" προέκυψαν μάλλον αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεν έχεις άδικο. Μάλλον είναι η πρώτη φορά που η αστυνομία βγάζει ψεύτικο κατάλογο που λέει ότι οι δυνάμεις της τάξης σκότωσαν ανθρώπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ο ανώνυμος που αμφισβητεί τους νεκρούς μπορεί να διαβάσει την λίστα των νεκρών ακόμα από την εποχή της χούντας που ανακοίνωσε τους πρώτους 9.
    http://atheofobos.blogspot.com/2008/11/blog-post_20.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος8:57 μ.μ.

    Μα εδώ λες ότι πρώτη φορά ακούς για την Νορβιγίδα, το όνομα της οποίας ήταν Toril Engelend. Η έκθεση Τσεβά την αναφέρει ως "σπουδάστρια, Νορβηγίς. Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώρα 23.30′της 16.11.1973 παρ’ αγνώστου δράστου". Αναφέρει η εν λόγω έκθεση κι άλλους, το ζήτημα είναι πόσους δέχτηκε το δικαστήριο. Διότι μπορεί να σκοτώθηκαν ή να παίθαναν την νύκτα εκείνοι 100, αλλ' αυτό δεν σημαίνει ότι ... τους έλιωσε το άρμα του υπίλαχου Γουνέλη (αν θυμάμαι τ' όνομα σωστά), ο οποίος αθωώθηκε, ειρήσθω εν παρόδω, στην δίκη του πολυτεχνείου. Κι όμως, λίγα χρόνια μετά, καθιερώθηκε ο μύθος του άρματος που έριξε την πύλη και σκότωσε φοιτητές που (δεν) ήταν από πίσω.
    Μέχρι σήμερα, 35 χρόνια μετά, κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα. Σίγουρο είναι ότι ούτε μία οικογένεια δεν παρουσιάστηκε ΤΟΤΕ να καταθέσει ότι είχε νεκρό. ΟΥΤΕ ΜΙΑ.
    Ήταν πολύ σημαντικό από μόνο του, ώστε να το ευτελίζουμε με ιστορίες του τύπου «Της Ηλένιας το κάγκελο». Εμένα, προσωπικά, δεν μου χρειάζονται και ούτε σε κανέναν άλλο που πράγματι τιμά το Πολ/νείο. Δεν χρειάζεται διανθίσματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμε, ανώνυμε θαρρείς πως το ψέμα σου μπορεί να σταματήσει το φάντασμα που ‘γινε σύννεφο;
    Σε λίγο θα βρέξει κόκκινο και παθιασμένες ιαχές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος11:50 π.μ.

    Το ... ψέμμα ΜΟΥ;(!) Συγγνώμη, δεν είμαι ο Τσεβάς. :)))

    Μπαρουάκ, Μπαρουάκ, με αορίστίες και νεφελώδη ... σύννεφα δεν γράφουμε ιστορία, έτσι; Στοιχεία δεν παρέθεσες.

    "Σε λίγο θα βρέξει κόκκινο και παθιασμένες ιαχές..."

    Κόκκινο έβρεξε εδώ, έκανε χάλια τα αυτοκίνητα και τα μπαλκόνια μας και ακούστηκαν ιαχές πολλές. Από τις νοικοκυρές!! Μην με κοιτάξεις περιφρονητικά σαν την μαντάμ Σουσού, λέγοντας "πητωχούλη, τι καταλαβαίνεις εσύ από διανόηση".. :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. "Αφησέ με να 'ρθω μαζί σου.
    Τι φεγγάρι απόψε!...
    Είναι καλό το φεγγάρι
    -δε θα φαίνεται που ασπρίσαν τα μαλλιά μου...
    Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου.
    Δε θα καταλάβεις.
    'Αφησέ με να 'ρθω μαζί σου
    'Οταν έχει φεγγάρι
    μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,
    αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες...
    'Ενα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου
    λησμονημένα λόγια
    -δε θέλω να τ' ακούσω.Σώπα...
    Θα καθίσουμε λίγο στο πεζούλι,
    πάνω στο ύψωμα
    κι όπως θα μας φυσάει ο ανοιξιάτικος αέρας,
    μπορεί και να φανταστούμε
    κιόλας πως θα πετάξουμε...
    Το ξέρω πως καθένας
    μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
    μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.
    Το ξέρω.Το δοκίμασα.Δεν ωφελεί.
    'Αφησέ με να 'ρθω μαζί σου...
    Θα σταθούμε λιγάκι στην κορφή
    της μαρμάρινης σκάλας του 'Αη-Νικόλα,
    ύστερα εσύ θα κατηφορίσεις
    κι εγώ θα γυρίσω πίσω,
    έχοντας στ' αριστερό πλευρό μου τη ζέστα
    απ' το τυχαίο άγγιγμα του σακκακιού σου...
    Κι ακόμη μερικά τετράγωνα φώτα
    από μικρά συνοικιακά παράθυρα
    κι αυτή η πάλλευκη άχνα απ' το φεγγάρι
    που 'ναι σα μια μεγάλη
    συνοδεία ασημένιων κύκνων...
    Τούτο τον άστατο καιρό,όσο να 'ναι,
    πρέπει να φυλαγόμαστε.
    'Εχει υγρασία τα βράδια και το φεγγάρι
    δε σου φαίνεται,αλήθεια,
    πως επιτείνει την ψύχρα;
    Α,φεύγεις;Καληνύχτα.
    'Οχι,δε θα 'ρθω.
    Καληνύχτα.Εγώ θα βγω σε λίγο.Ευχαριστώ.
    Γιατί επιτέλους πρέπει να βγω
    απ' αυτό το τσακισμένο σπίτι...
    Ν' ακούσω τα μεγάλα
    βήματα της πολιτείας,
    να μην ακούω τα βήματά σου,
    μήτε τα βήματα του Θεού,
    μήτε και τα δικά μου..."


    ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος12:01 μ.μ.

    Τίποτε δεν απόμεινε στον κόσμο πια για μένα,
    όλα βρωμούν τριγύρω μου και φαίνονται χεσμένα.
    Όλα σκατά γενήκανε και ο δικός μου κώλος
    σκατά εγίνηκε κι αυτός, σκατά ο κόσμος όλος.

    Μόνο σκατά φυτρώνουνε στον τόπο αυτό τον άγονο
    κι όλοι χεσμένοι είμαστε, σκατάδες στο τετράγωνο.
    Μας έρχεται κάθε σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,
    μα μόλις φύγει βλέπομε πως αποσκατωθήκαμε.

    Σκατά βρωμάει τούτος δω, σκατά βρωμά κι εκείνος,
    σκατά βρωμάει το σκατό, σκατά βρωμά κι ο κρίνος.
    Σκατά κι εγώ, μες στα σκατά, και με χαρτί χεσμένο
    ό,τι κι αν γράψω σαν σκατό προβάλλει σκατωμένο.

    Σκατά τα πάντα θεωρώ και χωρίς πια να απορώ,
    σκατά μασώ, σκατά ρουφώ, σκατά πάω να χέσω,
    απ' τα σκατά θα σηκωθώ και στα σκατά θα πέσω.

    Όταν πεθάνω χέστε με, τα κόλλυβά μου φάτε
    Και πάλι ξαναχέστε με και πάλι ξαναφάτε,
    μα απ’ τα γέλια τα πολλά κοντεύω ν’ αρρωστήσω
    και δεν μπορώ να κρατηθώ, μου φεύγουν από πίσω.

    Σκατά ο μεν, σκατά ο δε, σκατά ο κόσμος όλος
    κι απ’ το πολύ το χέσιμο μου πόνεσε ο κώλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή